Walter Houser Brattain

Walter Houser Brattain

Nome orixinal	(en) Walter Houser Brattain
Biografía
Nacemento	10 de febreiro de 1902 Xiamen - 厦门 (Dinastía Qing)
Morte	13 de outubro de 1987 (85 anos) Seattle (Estados Unidos de América)
Causa da morte	Alzhéimer
Educación	Whitman College (en) Queen Anne High School (en) Tonasket High School (en) Universidade de Minnesota (pt) Universidade de Oregón University of Oregon College of Arts and Sciences (en)
Director de tese	John Torrence Tate Sr. (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico, inventor
Empregador	Whitman College (en)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Asociación Americana para o Avance das Ciencias Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Sociedade Estadounidense de Física
Familia
Cónxuxe	Keren Gilmore Brattain Emma Jane Miller
Pai	Ross Brattain
Irmáns	Robert Brattain
Premios
(1974)  Salón da Fama dos Inventores Nacionais (1956)  Premio Memorial Richtmyer (1956)  Premio Nobel de Física (1954)  Medalla John Scott (1952)  Medalla Stuart Ballantine
Descrito pola fonte	Obálky knih, Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.44)

Walter Houser Brattain, nado en Xiamen (China) o 10 de febreiro de 1902 e finado en Seattle (Washington) o 13 de outubro de 1987, foi un físico norteamericano galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1956.

Traxectoria

Naceu na cidade de Xiamen, situada na provincia chinesa de Fujian. Estudou no Whitman College de Walla Walla, no Estado de Washington, licenciándose en física e matemáticas en 1924.

Investigacións científicas

Tras traballar como físico na división de radio do Instituto Nacional de Modelos e Tecnoloxía, o 1929 incorporouse aos Laboratorios Bell. O seu principal campo de investigación foi o estudo das propiedades das superficies dos sólidos, e en particular a da estrutura atómica dun material a nivel superficial, a cal difire da do interior. Xunto aos físicos norteamericanos William Shockley, director do proxecto, e John Bardeen inventaron un pequeno dispositivo electrónico denominado transistor. Anunciouse por primeira vez en 1948 e acabouse o 4 de xullo de 1951, empregándose comercialmente en radios portátiles, audífonos e outros aparellos.

No ano 1956 foi galardoado co Premio Nobel de Física, xunto con Shocley e Bardeen, pola súa investigación en semicondutores e polo descubrimento do efecto transistor.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Física 1956 (en inglés).