Masatoshi Koshiba

Masatoshi Koshiba

Nome orixinal	(ja) 小柴 昌俊
Biografía
Nacemento	19 de setembro de 1926 Toyohashi, Xapón
Morte	12 de novembro de 2020 (94 anos) Toquio, Xapón
Educación	Universidade de Toquio Universidade de Rochester (pt) Universidade de Meiji (pt) Kanagawa Prefectural Yokosuka High School (en)
Director de tese	Sin-Itiro Tomonaga
Actividade
Campo de traballo	Física de partículas e astrofísica
Ocupación	físico, catedrático, investigador
Empregador	Universidade de Hamburgo Tokai University (en) KEK (pt) Universidade de Toquio HFBS (en)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (2005–) Sociedade Estadounidense de Física Academia de Ciencias de Rusia Academia do Japão (pt)
Obra
Doutorando	Atsuto Suzuki (en) , Takaaki Kajita e Yoji Totsuka (en)
Premios
(2003)  Medalla Benjamin Franklin (2003)  Gran Cordón da Orde do Sol Nacente (2002)  Prêmio Panofsky (pt) (2002)  Premio Nobel de Física (2000)  Premio Wolf en Física (1997)  Orde da Cultura (1997)  Premio Humboldt (1988)  Persoa de Mérito Cultural (1987)  Premio Asahi (1987)  Prêmio Nishina (pt) (1985)  Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña  Fellow of Bangladesh Academy of Sciences (en)  Membro da Sociedade Estadounidense de Física  Humboldt Research Fellowship (en)
Descrito pola fonte	Masatoshi Koshiba, 94, Dies; Nobel Winner Tracked Ghostly Neutrinos (en)

Masatoshi Koshiba (en xaponés: 小柴 昌俊, こしば まさとし), nado en Toyohashi (Prefectura de Aichi) o 19 de setembro de 1926 e finado o 10 de novembro de 2020, foi un físico xaponés.

Traxectoria

Doutorouse en física na Universidade de Rochester, Nova York, no ano 1955. Pasou a ser investigador asociado na Universidade de Chicago e logo paso á Universidade de Toquio.

Gañou o Premio Nobel de Física en 2002 xunto con Raymond Davis Jr e Riccardo Giacconi, polas súas contribucións pioneiras en astrofísica, en particular pola detección de neutrinos cósmicos.

Na década de 1980 Koshiba, continuando os traballos iniciados polo químico norteamericano Raymond Davis Jr., vai construír un detector soterráneo de neutrinos nunha mina de cinc, na Prefectura de Gifu, no Xapón central, Kamiokande II, un tanque enorme de auga (3000 toneladas, a 1000 m de profundidade) rodeado por detectores electrónicos (tubos fotomultiplicadores) para detectar os fluxos de luz que se producen cando os neutrinos interaccionan reciprocamente cos núcleos atómicos en moléculas de auga. Confirmou os resultados de Davis, de que o Sol produce neutrinos e que se atoparon menos dos que se agardaba.

En 1987 Koshiba atopou neutrinos na explosión dunha supernova na Gran Nube de Magalláns. En 1996 cun detector máis sensible, Super-Kamiokande, Koshiba atopou evidencias do que os científicos xa sospeitaban, os neutrinos, dos cales se coñecen tres tipos, cambian de tipo no seu desprazamento a través do espazo.