Saul Perlmutter

Saul Perlmutter
	; (2011)
Biografía
Nacemento	22 de setembro de 1959 (65 anos); Champaign, Estados Unidos de América (pt)
Residencia	Berkeley
Educación	Universidade de California, Berkeley - física (–1986); Germantown Friends School (en) ; Universidade Harvard ; Greene Street Friends School (en)
Director de tese	Richard A. Muller
Actividade
Campo de traballo	Astrofísica
Ocupación	físico, astrofísico, catedrático, astrónomo, investigador
Empregador	Universidade de California, Berkeley, catedrático
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos (2007–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (2002–); Asociación Americana para o Avance das Ciencias ; Sociedade Estadounidense de Astronomía ; Sociedade Estadounidense de Física
Premios
	(21 de maio de 2019) honorary doctorate of Barcelona University (en) ; (17 de outubro de 2017) Q126416222 ; (2015) Fundamental Physics Prize (pt) ; (2011) Premio Nobel de Física; (2011) Medalha Albert Einstein (pt) ; (2010) Prêmio Dickson de Ciências (pt) ; (2010) Clarivate Citation Laureates; (2007) Prêmio Gruber de Cosmologia (pt) ; (2006) Premio Feltrinelli; (2006) The Shaw Prize in Astronomy (en) ; (2005) Medalla John Scott; (2002) Prêmio Ernest Orlando Lawrence (pt) ; Membro da Sociedade Estadounidense de Física; Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias; membro da Asociación Estadounidense para o Avance da Ciencia ;

Saul Perlmutter, nado en Champaign-Urbana (Illinois) o 22 de setembro de 1959, é un astrofísico estadounidense do Laboratorio Nacional de Lawrence Berkeley, é profesor de física na Universidade de California, en Berkeley. Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias foi elixido en 2003 a través da asociación americana para o avance científico. Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos, imparte clases na Universidade de California.

Perlmutter compartiu en 2006 o premio Shaw en Astronomía e o Premio Nobel de Física 2011 con Adam Riess e Brian Schmidt por proporcionar probas sobre a aceleración da expansión do universo.

Formación

Perlmutter graduouse na Universidade Harvard en 1981 magna cum laude. Doutorouse en Ciencias Físicas en Berkeley en 1986.

A tese de Perlmutter tratou da hipótese sobre a existencia da estrela Némese, dirixido por Richard A. Muller.

Actividades científicas

Perlmutter liderou o Proxecto Supernova Cosmology no Laboratorio Nacional Lawrence Berkeley. Foron xunto co equipo de investigación High-Z Supernova quen acharon evidencias de que a expansión do universo está a acelerarse en base á observación das estrelas supernova de clase Ia do universo profundo.

As supernovas clase Ia fórmanse a partir de estrelas ananas brancas que incrementan a súa masa a partir dunha compañeira coa que forman un sistema binario ou múltiple, de tal forma que o incremento da masa, crea unha situación crítica mais alá do límite de Chandrasekhar, producindo unha inestabilidade e explotando.

Crese en xeral que as supernovas clase Ia teñen esencialmente unha mesma intensidade enerxética e lumínica, e pode asumirse que en todos os casos ven a ser practicamente o mesmo, polo que se ten calibrado unha medida estándar da luminosidade intrínseca.

Realizando medicións de magnitude aparente pode inferirse no coñecemento da distancia á que se acha a estrela, podéndose comparar co corremento a vermello do espectro é posible coñecer ademais a velocidade da supernova.

O proxecto Supernova Cosmology, concluíu do mesmo xeito que os seus competidores, en que as distantes supernovas ían máis atrasadas no seu movemento que a propia expansión do universo, en consecuencia, esta estase acelerando desde hai miles de millóns de anos, desde canto sucedeu o evento supernova.

Esta conclusión está a ser apoiada por outras liñas de investigación.

Perlmutter tamén lidera as investigacións no proxecto Supernova/Probas de aceleración, onde están a colaborar na construción dun satélite dedicado a localizar e estudar máis estrelas supernovas a gran distancia. Desa maneira poderán construír unha teoría máis consolidada acerca da aceleración na expansión do universo.

Tamén é partícipe do programa Berkeley de medición da Temperatura da Superficie da Terra, que axudará a comprender o recente quecemento global a través da realización de análise de datos climáticos.

Premios

2002 - Premio de Física E.O. Lawrence do Departamento de Enerxía dos Estados Unidos.
2003 - Científico californiano do ano.
2005 - Premio John Scott.
2005 - Premio Padua.
2006 - Premio Shaw en Astronomía, compartido con Adam Riess e Brian P. Schmidt.
2006 - Premio Internacional Antonio Feltrinelli.
2007 - Premio Gruber en Cosmoloxía, dotado con medio millón de dólares estadounidenses, a el e ó seu equipo, Schmidt e o equipo High-Z Supernova, polo descubrimento da aceleración da expansión do universo.
2011 - Premio Nobel de Física, compartido con Adam Riess e Brian P. Schmidt. O Premio Nobel está dotado cun premio económico de dez millóns de coroas suecas, equivalentes aproximadamente a un millón cen mil euros. Perlmutter obtivo a metade dese premio, mentres que Riess e Schmidt comparten a outra metade entre eles.^[1]
2011 - Foi mencionado para obter a Medalla Albert Einstein xunto con Adam Riess.

Notas

↑ BBC News, ed. (4 de outubro de 2011). "Nobel physics prize honours accelerating Universe find".

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

[BBC-1] BBC News, ed. (4 de outubro de 2011). "Nobel physics prize honours accelerating Universe find".

[1]

v c e Laureados co Premio Nobel de Física
1901–1925	1901: Röntgen 02: Lorentz, Zeeman 03: Becquerel, P.Curie, M.Curie 04: Strutt 05: Lenard 06: Thomson 07: Michelson 08: Lippmann 09: Marconi, Braun 10: van der Waals 11: Wien 12: Dalén 13: Kamerlingh Onnes 14: von Laue 15: W.L.Bragg, W.H.Bragg 17: Barkla 18: Planck 19: Stark 20: Guillaume 21: Einstein 22: N.Bohr 23: Millikan 24: Siegbahn 25: Franck, Hertz
1926–1950	1926: Perrin 27: Compton, Wilson 28: Richardson 29: de Broglie 30: Raman 32: Heisenberg 33: Schrödinger, Dirac 35: Chadwick 36: Hess, Anderson 37: Davisson, Thomson 38: Fermi 39: Lawrence 43: Stern 44: Rabi 45: Pauli 46: Bridgman 47: Appleton 48: Blackett 49: Yukawa 50: Powell
1951–1975	1951: Cockcroft, Walton 52: Bloch, Purcell 53: Zernike 54: Born, Bothe 55: Lamb, Kusch 56: Shockley, Bardeen, Brattain 57: Yang, Lee 58: Cherenkov, Frank, Tamm 59: Segrè, Chamberlain 60: Glaser 61: Hofstadter, Mössbauer 62: Landau 63: Wigner, Goeppert-Mayer, Jensen 64: Townes, Basov, Prokhorov 65: Tomonaga, Schwinger, Feynman, 66: Kastler 67: Bethe 68: Alvarez 69: Gell-Mann 70: Alfvén, Néel 71: Gabor 72: Bardeen, Cooper, Schrieffer 73: Esaki, Giaever, Josephson 74: Ryle, Hewish 75: A.Bohr, Mottelson, Rainwater
1976–2000	1976: Richter, Ting 77: Anderson, Mott, van Vleck 78: Kapitsa, Penzias, Wilson 79: Glashow, Salam, Weinberg 80: Cronin, Fitch 81: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn 82: Wilson 83: Chandrasekhar, Fowler 84: Carlo Rubbia, van der Meer 85: von Klitzing 86: Ruska, Binnig, Rohrer 87: Bednorz, Müller 88: Lederman, Schwartz, Steinberger 89: Ramsey, Dehmelt, Paul 90: Friedman, Kendall, Taylor 91: de Gennes 92: Charpak 93: Hulse, Taylor 94: Brockhouse, Shull 95: Perl, Reines 96: D. Lee, Osheroff, Richardson 97: Chu, Cohen‑Tannoudji, Phillips 98: Laughlin, Störmer, Tsui 99: 't Hooft, Veltman 2000: Alferov, Kroemer, Kilby
2001–	2001: Cornell, Ketterle, Wieman 02: Davis, Koshiba, Giacconi 03: Abrikosov, Ginzburg, Leggett 04: Gross, Politzer, Wilczek 05: Glauber, Hall, Hänsch 06: Mather, Smoot 07: Grünberg, Fert 08: Kobayashi, Maskawa, Nambu 09: Kao, Boyle, Smith 10: A. Gueim, K. Novosiólov 11: Perlmutter, Riess, Schmidt 12: Haroche, Wineland 13: Englert, Higgs 14: Akasaki, Amano, Nakamura 15: Kajita, McDonald 16: Thouless, Haldane, Kosterlitz 17: Weiss, Barish, Thorne 18: Ashkin, Mourou, Strickland 19: Peebles, Mayor, Queloz 20: Penrose, Genzel, Ghez 21: Manabe, Hasselmann e Parisi 22: Aspect, Clauser e Zeilinger 23: Agostini, Krausz e L'Huillier 24: Hopfield e Hinton