Przejdź do zawartości

Strażnica WOP Jarnołtówek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Zwierzynie
Strażnica WOP Jarnołtówek
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

maj 1958

Tradycje
Rodowód

223 strażnica WOP
232 strażnica WOP
22 strażnica WOP Jarnołtówek

Kontynuacja

Strażnica WOP Konradów
SSG w Konradowie
GPK SG w Głuchołazach
PSG w Głuchołazach
PSG w Nysie
PSG w Opolu

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

por. Antoni Zalewski

Organizacja
Dyslokacja

Jarnołtówek

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

48 komenda odcinka
71 batalion OP
45 batalion WOP

Załoga strażnicy (1950–1958)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Zwierzynie/Jarnołtówek – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 48 komendy odcinka jako 223 strażnica WOP (Zwierzynie)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 223 strażnica OP Zwierzynie została włączona w struktury 71 batalionu Ochrony Pogranicza[3], a 1 stycznia 1951 45 batalionu WOP w Prudniku[4].

Żołnierze WOP podczas zajęć ze strzeleckiego (1950–1958)

15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a], a strażnica WOP Jarnołtówek otrzymała nr 232 w skali kraju i była w strukturach 45 batalionu WOP Prudnik[6].

Zajęcia z zatrzymywania osób, z wykorzystaniem pozoracji (1950–1958)

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica III kategorii Jarnołtówek była 22 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[7].

Strażnica znajdowała się na końcu wsi Jarnołtówek w kierunku tamy, w poniemieckim obiekcie należącym do niemieckiej policji granicznej. Z głównej drogi, by dostać się do zabudowań, należało skręcić w lewo, przejść po drewnianym moście (obecnie żelbetowy) na rzece Złoty Potok[8]). Załoga strażnicy liczyła 20. kilku żołnierzy z kadrą zawodową[8]).

Żołnierz WOP Eugeniusz Woźniak na koniu z córeczką (1950–1958)

Strażnica WOP Jarnołtówek została rozformowana w maju 1958. Odcinek został podzielony pomiędzy strażnice WOP: Pokrzywna i Konradów.

Od 1967 w budynkach byłej strażnicy zorganizowano Ośrodek Szkolno–Kolonijny Górnośląskiej Brygady WOP. W 1984 ośrodek został zlikwidowany[8][9].

Zarządzeniem nr 012 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 7 maja 1991 w sprawie rozwiązania jednostek WOP oraz utworzenia jednostek organizacyjnych Straży Granicznej Minister Spraw Wewnętrznych polecił z dniem 16 maja 1991 rozwiązać Ośrodek Wczasów WOP w Jarnołtówku istniejący według etatu nr 44/0138 o stanie osobowym na okres „P” 1 pracownik cywilny[10].

Ochrona granicy

[edytuj | edytuj kod]

Strażnica WOP Jarnołtówek IV kategorii, ochraniała odcinek granicy państwowej między Srebrną Kopą, a wsią Starowice[8].

Wydarzenia

[edytuj | edytuj kod]

Sąsiednie strażnice

[edytuj | edytuj kod]

Komendanci/dowódcy strażnicy

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz dowódców strażnicy podano za: Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (86) Strażnica jako ośrodek kolonijny cz. 1. „Tygodnik Prudnicki”. 13(800), s. 10, 2006-03-29. 

  • por. Domański (był w 03.1951)
  • por. Korusiewicz
  • chor./por. Stefan Wolny[15]
  • por. Antoni Zalewski[16] (09.1956–05.1958) – do rozformowania.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozkaz dowódcy WOP z 22.02.1954[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Grzegorz Goryński: Trudne początki – nieznane dokumenty dotyczące narodzin Straży Granicznej i ruchu związkowego. W: Biuletyn 1–2/2012. T. Z historii ochrony granic. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, 2012, s. 153–204. (pol.).
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (45) Sylwetki dowódców jedn. WOP - kpt. Franciszek Gajdemski. „Tygodnik Prudnicki”. 23(758), s. 10, 2005-06-08. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (86) Strażnica jako ośrodek kolonijny cz. 1. „Tygodnik Prudnicki”. 13(800), s. 10, 2006-03-29. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (87) Strażnica jako ośrodek kolonijny cz. 2. „Tygodnik Prudnicki”. 14(801), s. 10, 2006-04-05. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.