Przejdź do zawartości

Zamek w Starym Siole

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Starym Siole
Ilustracja
Wieża zamku w Starym Siole
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Stare Sioło

Typ budynku

zamek

Architekt

Ambroży Nutclauss

Inwestor

Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski

Rozpoczęcie budowy

1584

Ważniejsze przebudowy

1642

Zniszczono

1648, XIX w.

Odbudowano

1649–1654

Kolejni właściciele

Adam Mikołaj Sieniawski, Potoccy

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Starym Siole”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Starym Siole”
Ziemia49°42′07″N 24°11′41″E/49,701944 24,194722

Zamek w Starym Siole – jeden z największych zamków spośród wszystkich, które kiedykolwiek powstały w Rzeczpospolita Obojga Narodów, zbudowany przez księcia Władysława Dominika Ostrogskiego w latach 1649–1654[1] na planie pięciokąta, z kamienia i cegły[2]. W budowie prawdopodobnie brał udział architekt Ambroży Nutclauss.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy drewniany jeszcze zamek wzniósł tu Jan z Garbowa herbu Sulima. W latach 1584–1589 Ostrogski zbudował tu pierwszy zamek murowany. W latach 1649–1654 książę Dominik Zasławski przekształcił wcześniej istniejącą budowlę we wspaniałą rezydencję obronną[2]. Zamek nie został zdobyty przez powstańców Bohdana Chmielnickiego, nie szturmowali go też w 1672 roku[2] Turcy po zdobyciu Kamieńca Podolskiego. Na początku XVIII wieku obiekt został odrestaurowany przez Adama Mikołaja Sieniawskiego. Potoccy stali się jego właścicielami w 1809 roku. Na początku XIX wieku Potoccy założyli na terenie zamku browar, co – razem z otwarciem linii kolejowej obok zamku – przyczyniło się do zniszczenia budowli[2].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Zamek w połowie XVII wieku uzyskał kształt obszernego pięcioboku z pięcioma wysuniętym basztami ze strzelnicami i szóstą basztą bramną w połowie kurtyny południowej. Baszta północna była szczególnie wysunięta poza mury zamkowe. Na terenie dziedzińca znajdowała się w części południowej wielokątna kaplica z prezbiterium i długi dwupiętrowy pałac wzdłuż muru od strony wschodniej. Od strony południowej znajdował się budynek gospodarczy. W niezachowanej baszcie zachodniej mieścił się arsenał. Mury i baszty były zwieńczone attyką. W XVIII wieku przebito nową bramę w murze od strony północno-zachodniej. Napis na baszcie przy pałacu WDXOYZWSŁS oznacza Władysław Dominik książę Ostrogski i Zasławski wojewoda sandomierski łucki starosta.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 572–575, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  2. a b c d Tokarski J.,: Lwów i okolice. Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 315. ISBN 978-83-7304-776-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]