Lactarius tabidus
Lactarius tabidus | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Russulales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Russulaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Lactarius | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Lactarius tabidus Fr., 1838 | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Lactarius tabidus Russulaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez da jangarria. Ohikoa da Euskal Herriko pagadi hezeetan. Bere latex zuriak kotoizko zapi zuri bat horiz koloreztatzen du; eta bere azala lehortzen denean, titi txikiaren inguruan zimurtu egiten da.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kapela: 3 eta 8 cm arteko diametrokoa, hasieran ganbila, gero laua eta, azkenik erdian hondoratua, baina beti bere titi txikiarekin. Ertza kiribildua, uhindua eta batzuetan ildaskatua. Okre-arrosa kolorekoa, karpoforoa heze dagoenean, lehortzean zurbildu egiten da, eta zimurtuz joaten da batez ere titi txiki iraunkorraren inguruan.
Orriak: Estu samar, eta nahasi orritxoekin, oinean adnatak, edo, dekurrente samarrak, eta kapela baino zurbilagoak.
Orri adnatak: Oinera Iritsi eta harekin bat egiten duten orriak.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 3-6 x 0,5-0,8 cm-koa, zilindrikoa, azala kizkurra, kapelaren kolore berekoa, baina apur bat ilunagoa oinarrirantz.
Haragia: Mehea, krema-okre kolorekoa, Lactarius quietus delakoaren antzeko usaina du, zapore garratz samarra. Latex gutxi du, zuria eta kotoizko zapi zuri bat horitu egiten du segundu gutxira.[2]
Etimologia: Lactarius terminoa "lac" "lactis", esnetik dator; esneari dagokio. Latexa jariatzen dutelako ebakitzean edo haustean. Tabidus epitetoa latinetik dator eta likidotu egiten dela esan nahi du. Bere degradazio azkarragatik?
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ez da jangarria[3]
Nahasketa arriskua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lactarius decipiens delakoarekin nahas daiteke baina honek kapela txikiagoa eta argiagoa ditu, eta ertza oso ildaskatua.[4]
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Udazkenean ohikoa da Euskal Herriko pagadi hezeetan. Goroldiotan.[5]
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ipar Amerika, Europa.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Kutxa Fundazioa Sozial eta Kulturala. (1992). Euskal Herriko perretxikoak. Litografía Danona s. coop.ltda, 620 or. ISBN 84-7173-211-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 624 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 323 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 93 or. ISBN ISBN: 84-282-0865-4..