44 Batalion WOP
{{{motto}}} | |
UWAGA: Błąd parametru {{{kategoria wojska}}}= Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
| |
Dawny budynek koszarowy ul, Żeromskiego 17 (styczeń 2014) | |
Historia | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
{{{nazwa wyróżniająca}}} |
Tradycje | |
Święto |
{{{święto}}} |
Nadanie sztandaru |
{{{nadanie sztandaru}}} |
Rodowód |
{{{rodowód}}} |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
{{{dowódca pierwszy}}} |
Obecny |
{{{dowódca obecny}}} |
Ostatni |
{{{dowódca ostatni}}} |
Działania zbrojne | |
{{{działania zbrojne}}} | |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Formacja |
{{{formacja}}} |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
{{{podległość}}} |
Skład |
{{{skład}}} |
Odznaczenia | |
{{{odznaczenia}}} | |
[{{{www}}} Strona internetowa] |
<div
class="ImageGroup" style=" max-width:Błąd w wyrażeniu: nierozpoznane słowo „px”px; float: right; clear: right; text-align: center; margin-left: 1.4em; "
>
44 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza. 50°12′15″N 17°49′10″E/50,204210 17,819360
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 21 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 4 Brygadę Wojsk Pogranicza[2], a z dniem 1 stycznia 1951 roku 69 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 43 batalion WOP[3].
Zarządzeniem MSW nr 0104/61/WW z 4 lipca 1961 roku przeformowano 44 batalion WOP w Głubczycach. Komendę nad strażnicami objęły sąsiednie bataliony: 45. w Prudniku oraz 43. w Raciborzu[4].
Batalion ostatecznie rozformowano w 1962 roku[a]
W miejsce rozformowanego batalionu utworzono referat zwiadu[b] podległy sekcji zwiadu 43 batalionu WOP[5] i składnicę sprzętu kwatermistrzowskiego - podległą sztabowi brygady, a następnie dowództwu WOP[6].
Dnia 15 maja 1991 roku przestała istnieć Górnośląska Brygada WOP, 16 maja 1991 roku powstała Straż Graniczna[7], która przejęła obiekty koszarowe w których została utworzona Składnica Samochodowa Komendy Głównej Straży Granicznej. Następnie Śląski Oddział Straży Granicznej, przejął obiekty koszarowe i została utworzona Grupa Techniki i Zabezpieczenia Wydziału Techniki i Zabezpieczenia do zabezpieczenia logistycznego strażnic i GPK kierunku głubczyckiego, a od 1994 roku również prudnicko-nyskiego oraz przeniesionej z Prudnika samodzielnej kompanii odwodowej[8], która w 1999 roku została przeniesiona do Cieszyna. Po opuszczeniu koszar przez sko, obiekt przekazano gminie.
Struktura organizacyjna
W 1954 roku batalionowi podlegały:
- 223 strażnica WOP Pilszcz
- 224 strażnica WOP Boboluszki
- 225 strażnica WOP Bliszczyce
- 226 strażnica WOP Krasne Pole
- 227 strażnica WOP Równe
- 228 strażnica WOP Pomorzowice
1 stycznia 1960 roku batalionowi WOP Głubczyce podlegały:
- 8 strażnica WOP IV kategorii Pomorzowice
- 9 strażnica WOP IV kategorii Równe
- 10 strażnica WOP IV kategorii Krasne Pole
- 11 strażnica WOP IV kategorii Bliszczyce
- 12 strażnica WOP IV kategorii Boboluszki
- 13 strażnica WOP IV kategorii Pilszcz
Od 1961 roku do 1962 roku batalionowi WOP Głubczyce podlegały:
- Strażnica WOP Kietrz → 50°04′41″N 18°00′31″E/50,078000 18,008710
- Strażnica WOP Ściborzyce → 50°01′05″N 18°01′30″E/50,017920 18,025020
- Strażnica WOP Pilszcz → 49°59′33″N 17°54′47″E/49,992540 17,913080
- Strażnica WOP Boboluszki → 50°01′13″N 17°47′26″E/50,020190 17,790550
- Strażnica WOP Bliszczyce → 50°04′55″N 17°45′01″E/50,081910 17,750340
- Strażnica WOP Krasne Pole → 50°07′27″N 17°38′49″E/50,124260 17,646990
- Strażnica WOP Równe → 50°11′34″N 17°43′15″E/50,192750 17,720850
- Strażnica WOP Pomorzowice do 3.07.1961 → 50°17′00″N 17°45′11″E/50,283470 17,753160
Dowódcy batalionu
- mjr Ludwik Majchrowicz (? – 1951)
- mjr Jan Mikoszewski (1953 – ?)
- ppłk Jan Krasowski[10] (1955 – 1961)
Historia
- Koniec czerwca, początek lipca 1956 r. w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[c]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia - to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[11].
Zobacz też
- ↑ Zarządzenie organizacyjne MSW nr 095 z dnia 24.05.1962 r.
- ↑ Grupa Operacyjna Zwiadu WOP działania operacyjne organizowała i realizowała w zakresie ochrony granicy państwowej, kontrwywiadowczej ochrony kraju, operacyjnej ochrony obiektów oraz zabezpieczenia ładu i porządku w strefie nadgranicznej. Realizowała swoje czynności przy pomocy osobowych źródeł informacji na zapleczu strażnic WOP Pilszcz, Bliszczyce, Krasne Pole i Równe (Zarządzenie Dowódcy WOP nr 058/ZW z dnia 10 października 1978 r. z załączonymi Wytycznymi Szefa Zarządu Zwiadu WOP)
- ↑ Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”.
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 143.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 234.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 235.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 18.
- ↑ Dz.U. z 2002 r. nr 171, poz. 1399
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 293.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 11.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 51.
- ↑ Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
Bibliografia
- Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945-1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
- Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy - Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19 (649), s. 8, 7-05-2003. ISSN 1231-904X.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.