Türkçülük

Atatürk'ün Halkçılık ilkesi üç esas üzerine inşa edilmiştir. Birinci unsur, halk yönetimi yani siyasal demokrasidir. İkinci unsur, kanun önünde herkesin eşit olması, hiçbir kişi veya zümreye ayrıcalık tanınmamasıdır. Üçüncü unsur, sınıf mücadelesinin reddi ve toplumun dayanışma içinde gelişmesidir.
Atatürk bunu:

"Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir...Millete efendilik yoktur. Hizmet etme vardır. Bu millete hizmet eden, onun efendisi olur...Biz bütün Türk milletinin hizmetindeyiz...Bizim gözümüzde çiftçi, çoban, amele, tüccar, sanatkar, asker, doktor ve sonuç olarak herhangi bir sosyal kurumda çalışan bir yurttaşın hak, yarar ve özgürlüğü eşittir."  (Atatürk'ün S.D.I. S:58-195-389)Sözleri ile açıklamıştır.

Atatürk bunun gerçekleşmesi için halkın eğitimine büyük önem veriyordu.Çünkü ideal Cumhuriyet sistemi Türk halkının omuzlarında yükselmeliydi. Aristodan sonra ikinci öğretmen olarak anılan modern mantık biliminin kurucusu büyük Türk Bilim insanı Farabi'nin "Erdemliler şehri" olarak ifade ettiği bilgili,kültürlü, ahlaklı, birlik ve dayanışma ruhuna sahip, özgür,aydınlanmış, halkın ekonomik ve kültürel anlamda zenginleştiği  mutluluk ve refahın, şuurlu demokrasinin hakim olduğu Erdemli insan üreten ideal bir sistemdi bu.

İdeal Cumhuriyet sistemi ile; Türk Ulusunu bilinçli, birbirini anlayan, birbirini seven, aynı ideal etrafında toplanabilen bir halk kütlesi halinde örgütlemek;  Türk kültür, ülkü, amaç ve düşünce birliğini güçlendirecek bir toplum olmayı sağlamak;  Türk Ulusal Birliğini oluşturan, millî ruhu biçimlendiren ve güçlendiren kültür öğelerini ortaya çıkarıp geliştirmek ülkü edinilmiştir.

Atatürk 1923 yılında, Büyük Millet Meclisi’nin açılışında verilecek halk eğitiminin amacını şöyle açıklıyordu:

“Yaparak öğrenmeğe dayanan ve yaygın bir eğitim ve öğretim için yurdun önemli merkezlerinde yeni kitaplıklar, çeşitli bitkiler ve hayvanlar içine alan bahçeler, konservatuvarlar, işyerleri, müzeler, galeriler, sergi alanları kurmak gerekli olduğu gibi...Bu merkezlerde bilimsel gece toplantıları ve konferanslar düzenlemek, halkın okuyup yazamayanlarına en kolay yoldan okutarak onlara birinci derecede gerekli olanı vermek, gece dersleri açmak...”

Savaştan yorgun çıkmış, çoğunluğu okur yazar olmayan, yoksul Türk Halkı bir yandan üretim seferberliği ile maddi olarak kalkınmalı diğer yandan ise; bilim, kültür ve sanat ile aydınlanmalıydı.

Bu idealin gerçekleşmesi için Atatürk: Türk köylüsünün sırtındaki en büyük yük olan aşar vergisini kaldırdı. Toprağı olmayan köylüye karşılıksız toprak dağıtıldı. Diğer yandan ise; Atatürk Döneminde: Alpulu, Uşak, Turhal ve Eskişehir’de Şeker Fabrikaları, Nazilli, Bünyan,Ereğli ve Kayseride dokuma fabrikaları, Keçiborlu’da Kükürt, Zonguldak’da Kok, Kayseri’de Uçak, Paşabahçe Cam, Ankara’da Çimento, Zonguldak’da Antrasit, Karabük’de Demir-Çelik, Gemlik’de Suni İpek ve Bursa’da Merinos dokuma fabrikaları açılarak bu fabrikalar bu Anadolu şehirlerinin çehrelerini değiştirerek buraları bir sanayi kentine dönüştürdü. Ülkemizde İlk uçak fabrikası 1926 yılında Atatürk’ün desteği ile devlet tarafından Kayseri’de kuruldu. 1930’lu yıllarda dünyadaki üç en iyi avcı uçak türünden biri burada üretiliyordu. Bu fabrika 1940 yılında kapatıldı. İlk özel uçak fabrikası yine Atatürk’ün desteği ile 1937yılında Nuri Demirağ tarafından İstanbul’da kuruldu. Burada onlarca yolcu uçağı üretildi.Bu fabrika 1945 yılında kapatıldı. Türkiye hariç, 1930’larda uçak üreten ülkelerin hepsi bugün uzaydalar.

Atatürk ülkenin ekonomik refah düzeyini artırırken diğer yandan Türk halkının aydınlanması amacıyla Cumhuriyetin kuruluşunda büyük görevler üstlenen Türkçü düşüncenin en önemli kurumu olan Türk Ocaklarını Halk Evlerine dönüştürdü  Şehir ve kasabalarda Halk Evleri ile okur yazar olmayan halka okuma-yazma eğitimi verilirken diğer yandan bilim,kültür ve sanat etkinlikleri tertip edilerek Türk halkının aydınlanması ve Türk Birliği amaçlanıyordu.

Köylerde ise; İdeal Cumhuriyet Köyü projesi kapsamında Köy enstitüleri vasıtasıyla milletin efendisi olan köylünün eğitim düzeyi artırılıyor. Bilimsel tarım ve hayvancılık uygulamaları ile modern tarım üretimi yapılıyor diğer yandan ise köy enstitüleri ile köylülerin de bilim, kültür ve sanatta aydınlanması sağlanıyordu.

Hiç şüphesiz Atatürk'ün ölümü ile Atatürk'ün ideal Cumhuriyet projesi rafa kaldırıldı. Atatürk'ün Türk milletini yüceltme ve yükseltme, Türkiyeyi muassır medeniyet düzeyinin üzerine çıkarma  ülküsü, basiretsiz politikacılar eliyle uygulanmadı. Neticesinde ise; Türk milleti bilimsel ve kültürel aydınlanmasını tamamlayamadı.

Üzülerek ifade etmemiz gerekirse; yedi düvel düşmanı dört cephede yenen Türk toplumu olarak cehalete yenik düştük. Buda Türk milletinin ekonomi,bilim,kültür ve sanatta diğer gelişmiş ülkelerden geri kalmasına neden oldu.

Türkiyenin çıkış yolu; Türk milletinin milli şuur ile büyük Türk Bilim insanı Farabi'nin "Erdemliler Şehri" olarak tanımladığı, Atatürk'ün prensip ve esaslarını çizdiği ideal Cumhuriyet projesine dönmesiyle mümkündür.

Attila İlhan’ın üslubunda göze çarpan ilk özellik, anlatıcının kendisini kahraman ve karakterlere hakkaniyetli bir biçimde dağıtmış olması, yazarından anlatıcısına, başkahramanından en gölgede kalmış kahramanına büyük bir içtenlikle düşünüyor ve konuşuyor olmalarıdır… Kendisiyle hesaplaşmamış, kendi içinde öteki uğruna kırılıp parçalanmamış tek bir sözcelem bile bulunmaz onun yapıtlarında. Bu durum; Attila İlhan romanlarında bir “hayata yakınlaşma”, gerçeğin çoğul karakterine güçlü bir ışık tutma olarak yansır okuyucuya… Sıcak bir inandırıcılık duygusu uyandırır.
Attila İlhan aynı zamanda romantik yanları ağır basan bir yazardır… Bütün kahraman ve karakterlerinin ruh dünyasını kendi iç çatışmalarıyla birlikte duygusal yanı ağır basan diyaloglarla kurar… Dildeki şair lirizmi, Freudçu bir ruh çözümlemesini andırır çatışmalar üzerine oturur… Pozitivizmin ve diyalektik tarihçiliğin analitik çabası ile yazarın ideolojik bakış açısının yücelttiği kahramanlar uyumlu bir birliktelik oluştururlar.

Ali Suâvî, bir bütün olarak okunduğu takdirde tezatlarla dolu bir düşünce dünyasının sahibi, seçerek okunması durumunda da Türkçülükten laikliğe kadar modern Türk düşüncesindeki pek çok ana eğilimin yaratıcısı gibi görülür. Muhbir ve Ulûm’daki bazı yazıları ile Hive adlı risalesinde Türkler, Türk tarihi, Türk dünyası ve Türk diline dair serdettiği düşünceler onun ilk Türkçülerden biri sayılmasını beraberinde getirmiştir. Ancak, Ali Suâvî’nin Türkçülüğü biraz tartışmalıdır. Çünkü onun karmaşık düşünce dünyasının bir tezahürü olarak seçilmiş metinler ve metin parçalarından hareketle Ali Suâvî’yi Osmanlıcı veya İslâmcı bir çerçeveye oturtmak da mümkündür. Bütün çelişik yanlarına rağmen, Ali Suâvî’nin Türklere, Türk tarihine ve Türk diline dair düşünceleri, onun Türklük şuuruna sahip olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda ilk defa onun tarafından seslendirilen kimi hususlar, daha sonraki kuşaklara ilham kaynağı olmuştur.

Bir sosyolog olarak değerlendirilmekten daha fazlası olan Ziya Gökalp"in sosyolojiye olan etkileri ve katkıları büyüktür. Gökalp, Türk sosyoloji kürsüsünün kurucusu ve Türk toplumun eski-yeni arasındaki dengesini sağlayan önemli bir düşünürdür. Türk toplumun dünya uygarlıkları arasındaki yerini, biçimini ve değerlerini dil, din, ahlak, eğitim ve siyaset açısından ele almış ve bunlar üzerine birçok eser bırakmıştır. Bu çalışmada Gökalp"in sosyolojik bakış açısı incelenecek ve bunlar üzerine kısa bir derleme yapılacaktır. Bu doğrultuda Gökalp"in aydın kişiliğinin yanında bir sosyolog veya bir düşünür olarak fikirleri kategorize edilerek alan yazına katkıda bulunulması amaçlanmaktadır.

Öz: Anadoluculuk, Türk tarihinde Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı ile başlayıp Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla biten sürecin yarattığı bir sonuçtur. Sürecin sonunda Osmanlı İmparatorluğu dağılmış, Anadolu üzerinde Türk millî devleti kurulmuştur. Bu süreç içerisinde Türk aydınlarının dikkati Anadolu'ya yönelmiştir. Türk aydınları bir yandan uzun savaş yıllarında harap olan, ekonomik ve toplumsal olarak geri kalan Anadolu'nun kalkınmasına öncelik vermişler, diğer yandan da Anadolu'daki bu teritoryal birim üzerinden yeni bir toplumsal kimlik inşa etmenin yollarını aramışlardır. Anadoluculuktan önce Osmanlıcılık, İslâmcılık ve Türkçülük olmak üzere üç kimlik siyaseti mevcuttu. Bu üç siyasetin de kendilerine mahsus birer millet, vatan ve tarih tasavvuru vardı. Söz konusu üç kimlik siyasetinin eleştirisi üzerine kurulan Anadoluculuk, yeni bir millet, vatan ve tarih tasavvuru inşa etmeye çalışmıştır. Anadolucular bu üç farklı millet, vatan ve tarih anlayışı karşısında kendi görüşlerini açıkladılar. Onlar toprağa ve tarihe dayalı yeni bir kimlik anlayışını temsil ediyorlardı. Buna göre Oğuz Türkleri Malazgirt Savaşı'ndan sonra Anadolu'da yeni bir vatan edinmişlerdi. Bu yeni coğrafyanın etkisiyle Anadolu'da diğer Türklerden ayrı yeni bir Türk milleti oluşmuştu. Bu makalenin amacı Anadoluculuğun inşa etmeye çalıştığı söz konusu yeni millet, vatan ve tarih anlayışını incelemektir. Abstract: Anatolianism is a result of a process that started with the Balkan Wars and World War I and ended with the establishment of the Republic of Turkey in Turkish history. At the end of the process, the Ottoman Empire was dispersed and the Turkish national state was established on Anatolia. In this process, the attention of the Turkish intellectuals turned to Anatolia. Turkish intellectuals, on the one hand, prioritized the development of Anatolia, which had been devastated during long war years, economically and socially, and on the other hand, they searched for ways to build a new social identity through this territorial unit in Anatolia.

Türkler, tarihin en köklü ve en kadim milletidir. Tarihte büyük komutanlar, büyük hükümdarlar, büyük bilge ve filozoflar yetiştiren ve büyük izler bırakan Türkler’in Tarihi ve Kültürü; anlaşılmadan İnsanlık Tarihi ve Dünya Medeniyeti tam olarak anlaşılamaz. Bunu anlamanın yolu ise Türk’ü Türk yapan, Türklerin düşünce ve ruh dünyasını şekillendiren değerlerin ve bunu gerçek kılan Bilgelerin; Tanrı’dan İnsana, İnsan’dan Doğaya, Doğadan Kainata, Kainattan ise Nizama ve sosyal yaşama değin hayata bakış açıları, düşünce dünyaları ve değer yargılarını anlamaktan geçer.
Bu kitapta; Oğuz Kağandan Atatürk’e Türk Düşünce sistemine şekil veren büyük komutanların, büyük hükümdarların, büyük bilge ve filozofların On Bin yıllık düşünce ve ruh dünyalarına konuk olacak, Türk olmanın şuur ve bilincine ereceksiniz. Ayrıca Türklerin Dünya Tarih ve Kültürüne bıraktığı izeri, büyük keşifleri, Türk Bilgeliği ile Türklerin On bin yıllık Turan Türk Ülküsünü öğreneceksiniz.
Bu kitap: her Türk’ün yanıbaşında bulundurması ve okuması, nesilden nesile aktarması gereken yıllar süren uzun bir çalışmanın ürünüdür.

TÜRKÇÜ DÜŞÜNCE SİSTEMİNDE: "ÜRETİM EKONOMİSİ POLİTİKASI" VE ATATÜRK DÖNEMİ; TÜRKÇÜ VE MİLLİYETÇİ EKONOMİ POLİTİKALARI:

Siyasal sistemlerin varlıklarını devam ettirmesi ekonomik sistemle doğru orantılıdır. Hangi siyasi sistem olursa olsun ekonomisi bozuk olan sistemler çökmeye mahkumdur. Türk Milliyetçiliği fikir sisteminin ekonomik modeli ise üretime dayalı millileştirilmiş ekonomik modeldir. Türkçü düşünce sistemi: dışa bağımlı olmayan, tam bağımsız, kaynakları özgün, yetkin ve verimli kullanan, sürekli üreten, üretirken büyüyen, ancak çevreyi ve doğayı koruyan, bilim ve aklı rehber edinen, üretime dayalı millileştirilmiş ekonomi politikalarını savunur. Atatürk'ün ekonomi politikası bu esaslar üzerine kurulu idi.

Bu modelin ana hatları Atatürk tarafından İzmir iktisat kongresinde çizilmiştir.Atatürk'ün ifadesi ile :“Tam bağımsızlık ancak ekonomik bağımsızlık ile mümkündür.” (1922, Ankara, a.g.e, C. I, s. 243)“Siyasi, askerî zaferler ne kadar büyük olursa olsunlar ekonomik zaferlerle taçlandırılmazsa kazanılan zaferler kalıcı olmaz az zamanda kaybedilir. (1923, İzmir, a.g.e, C. II, s.111)
Bu düşünceden hareketle Atatürk dönemi ekonomi politikaları incelendiğinde. Öz kaynakları Üretime dayalı, tam bağımsız ekonomik politikaları akla gelmektedir. Türkçü ekonomik sistemde bu esaslar üzerine kurulmuştur.

Mesleği baytar olan Mehmet Akif bununla beraber bir fikir, mücadele ve aksiyon adamı idi. Akif, Kuran’dan aldığı ilhamla fikir ve düşüncelerini ortaya koyar. Millî Mücadele yıllarında halkı birlik ve beraberlik konusunda aydınlatır. Camilerde vaaz ederek tebliğ görevini yerine getirir. Mehmet Akif devrinin toplum sorunları karşısındaki çıkışları, feryadı ve uyarılarının yanında İslâmî duyarlılığıyla anılır. Akif, İslâm’la anılan ve bütünleşen bir şairdir.

Kimi çevrelerce 3 Mayıs 1944 Irkçılık-Turancılık davası ile tanınan Hüseyin Nihal Atsız, fikrî hayatının yanı sıra edebiyatçı ve tarihçi kimliği ile de ön plana çıkmaktadır. Bir dönem İstanbul Üniversitesi dekanlığında bulunmuş olan Mehmet Fuat Köprülü’nün asistanlığını yapmış; Zeki Velidi Togan, Aldulkadir İnan gibi isimlerin ilmi desteği ile Atsız Mecmua’yı çıkarmıştır. Bu isimler onda var olan tarih şuurunun sistemli bir hal almasına yardımcı olmuştur. Atsız’a göre Türk tarih yazıcılığında birçok konuda ortak bir görüş belirlenememiştir. Bu da Türk tarihinin doğru aktarımını engellemektedir. Türk Tarihinde Meseleler, Türk Tarihi Üzerine Toplamalar, Türkler ve Osmanlı Sultanları Tarihi, Osmanlı Tarihine Ait Takvimler  ve Türk Ülküsü gibi eserlerinde tarih algısının nasıl olaması gerektiği üzerinde durur. Özellikle Türk Tarihinde Meseleler’de dönemin tarihçilerine  çağrıda bulunarak bir kurultay toplanmasının gerekliliğini vurgular. Öte yandan Türk tarihini ve tarih içinde kurulmuş devletleri tasnifi bakımından da diğerlerine göre farklılık arzetmektedir. Edebi eserlerinden olan Deli Kurt adlı romanı ise bu tarih anlayışının yansıması niteliğindedir. Bu çalışmada Hüseyin Nihal Atsız’ın inceleme nitelikli olan Türk Tarihinde Meseleler ve Türk Tarihi Üzerine Toplamalar adlı eserleri incelendi ve Atsız’ın tarih anlayışı saptandı. Deli Kurt adlı romanda bu anlayışın yansımaları belirlenerek eserden örnekler ile gösterildi. Hüseyin Nihal Atsız’ın Türk tarihine bütüncül yaklaşımı, adı geçen roman çerçevesinde ortaya kondu.

- Osmanlıda Türklük ve Osmanlı Türkleri Kavramı -

- İçindekiler
Osmanlı hanedanı'nın şeceresi nedir? Kayı boyu iddiası
Etrak tabiri
İnternet İddiaları
Yerli ve yabancı tarihi kaynaklarda Osmanlılar'dan nasıl bahsediliyordu?
Osmanlı devrinde Türklüğe dair bazı vurgulamalar
Osmanlılar tabiri üzerine

Tarihin, şaşıran-ürken, sapıtan milletleri bağışlamadığını, insanlığın tarihinde esen büyük kasırgaların her geçen gün artan yenileriyle devam ettiğini ve sadece “eskisi kadar sağlam” olmanın kasırgaları atlatmakta yeterli olmadığını biliyoruz. Çok güçlü, çok sağlam, çok sert olmanın yanında, tinsel olarak da çok yürekli ve şuurlu olmak gerektiğini biliyor ve bunun da milletler için yegane şartının, "milliyetçilik ülküsüne" sarılmaktan geçtiğine inanıyoruz.
Peki ya hangi milliyetçilik?

Kitabın tamamına yakınını, onun, 450 Sayı yayınlamış
olduğumuz haftalık DEVLET GAZETESİ'ndeki yazılarından, konu bütünlüğünü dikkate alarak seçtik. Bunlar, fikir
ve sanat adamlarının birçoklarında görüldüğü gibi, düzensiz bir hayatın mahdut meyvelerinden bazılarının bir araya
getirilmesinden meydana gelmiştir. Yazar, kanaatimizce,
birikiminin yüzde onunu bile kağıda dökemeden göçen
kıymetlerimizin başlıcalarındandır.

The essence of Turkism in common-turkish literary and philosophical sense.

Faig Elekberov
Summary
The essence and occuring of Turkism in common-turkish literary and philosophical sense had studied in this article. The Turkism had occured as a common idea on basis language, culture and family-roots of turks settled in large geographical area (Turkustan, Ural-Altay, Kcrim-Gazan, Caucasian-Azerbaijan, Anadolu and etc.) In other words this idea had formated from common turkish thought and system of turkish thinking. In generally turkism had passed three stage: 1 cultural turkism (language, literature, history) 2. political-ideologiacal Turkism (Turk uniti,Turan unity) 3. National-etnik or relistic Turkism (Turkism in Turkey, Turkism in Azerbaijan, Turkism in Turkustan)
Cultural turkism had apperaed separatly in other turkish countries in its first period but although to this  it had aim general turkish culture and literary. But late representatives of political-ideological turkism had fighted for Turk uniti and Turan unity. In second stage national-etnik turkism could pass from utopian turk unity to real national turkish states and had been founded independedd turkish states as Turkey (Turkey turkism) and Azerbaijan (Azerbaijan turkism).

Key words: Turkism, Islamism, modernization, turanism, Turk unity.

I Beynəlxalq Həmzə Nigari Simpoziumunun MATERİALLARI (31 may-1 iyun 2012, Amasya-Türkiyə). Bakı, «Nurlar» NPM, 2013, səh.373-380

ey türk uyan!.
Uyumak zamanı değil. Sen, birinci dünya savaşından sonra, yurdunu işgal eden, namusuna, canına, malına, mukaddesatına tecavüz eden düşmana karşı silaha sarılıp, savaştın, savaşı kazandın.
Devletine Türk adını koydun. Kan ve can pahasına sahip olunan vatanın yönetimi Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün emin ellerinde olduğundan sen günlük işlerine döndün. Çünkü; Atatürk, kurtarıcı başbuğun, yol gösterici rehberindi.
O hayattayken her şey senin için, senin adınla ve sana göre yapılıyordu. Sen bu rahatlık içerisinde, devlet ve siyaset hayatıyla ilgilenmedin. Ticareti eskiden beri sevmezsin. Çiftçi oldun, Küçük esnaf oldun, Memur oldun, İşçi oldun.
Sen bunlarla oyalanırken memleketin siyasetine, bürokrasisine, ticaretine, yer altı ve yer üstü her türlü gücüne senden olmayanlar hakim oldu. Ve bu güruh senin devletine de vatanına da ortak olduklarını ilan ettiler. Yetmedi!
Son otuz yıldır ise ırkçı-bölücü kürt hareketi ile savaştın. Savaşı kazandın ama her zamanki gibi sana masa başında kaybettirdiler.
Türk'ü yok etmeye, geldiği asya bozkırlarına geri göndermeye yemin etmiş, batılı haçlı ittifakı ile onların finansörü yahudiler; kan ve can vererek aldığın Kıbrıs'ı senden almak için türlü oyunlar yaptılar.
Aynı ittifak; Kerkük'teki Türkmenleri yok etmek için başka oyunlar peşinde. Aynı şer ittifakın maşası, Türk düşmanı ırkçı-bölücü kürtler sana Türkiye'yi mezar yapmaya hazırlanıyor. Eski DEP'li milletvekilleri tahliye oldu, imralı'daki kukla başının tahliyesi yakındır. Korkut eken gibi kahraman Türk evlatları ise cezaevlerinde kahramanlıklarının diyetini ödediler.
Şer ittifakının kuklası kürtlerin isteklerinin sonu ve sınırı yoktur. Kürtçe yayın onları kesmez. Artık bu durumda, hükümet için gaflet ve dalaletten bahsetmeye gerek yok

Basının hali malum.
Ey Türk unutma; üzerinde yaşadığın bu Anadolu coğrafyası bir milletler mezarlığıdır. Hititler, Asurlular, Firigler, Urartular, Lidyalılar, Ermeniler, Rumlar yok olup gittiler. Son ikisini biz Anadolu'dan sürdük. Şimdi de şer ittifakının maşası ırkçı kürtler biz Türkler'i Anadolu milletler mezarlığına gömmek için harekete geçtiler.
Ve sen hala uyuyorsun. İlla tehlike senin kapına gelip, evinden karını, kızını, malını, canını alınca mı uyanacaksın. Sen hala, ev, araba, yazlık almak peşinde koşmaya devam et. Yarın hepsini senin elinden alacaklar. Çoluğunu çocuğunu kendilerine uşak yapacaklar...
Ey Türk; titre ve kendine dön. Önce kendin uyan. Sonra, çevrendeki uyuyanları uyandır. Ve uyananlar, birleşin. El birliği, iş birliği yapın. Teşkilatlanın. Ya da mevcut teşkilatlar içinde sana uygun olanlara katıl. Türk'ün Türk'ten başka dostu olmadığını unutma.

Türkçülük, Türk milliyetçiliğinin adıdır. Türk milleti nedir, kimler Türk’tür diye sorulacak olursa;
“Kendisini Türk hisseden, Türklük, Türk Birliği için karşılıksız kendini feda edebilen, Türkiye ve Türklük, Türk Birliği için faydalı işler yapan ve bu amaç için çalışan, bütün varlığı ile nerede yaşarsa yaşasın -ister Türkiye'de ister Antartika'da- bütün varlığı ile "NE MUTLU TÜRKÜM DİYEN", "BEN TÜRKÜM" diye bağırabilen herkestir. 
Biz Türkçüyüz, Türk milletinin varlığını korumak, yüceltmek ve ebediyete kadar devam ettirmek mücadelesini yapan insanlarız. Bu ana ilkemizdir. Türk için “Türküm” diyen herkes için ana kanun budur. Her fikir, her davranış buna uymaya, bunu gerçekleştirmeye mecburdur.
Türkçülük zor bir uğraştır. Her insanın üstesin¬den gelmesi beklenemez. Çünkü kısa sürede bir başarı için değil, uzun maratonlu bir koşu için ömrünü tüketmektir, Bu yüzden her insan bu mukaddes davayı anlayamaz. An¬lamadığı gibi de bu yolda serden geçenlerin yaptıklarının akıl işi olmadığını söyleyerek onu yolundan çevirtmeye çalışır. Ancak ülkücü kararını vermiştir; kalabalıkta yalnız kalmayı hesaba katmıştır. Gün olur, ülküsüz insanlara gıpta ile bakasınız ge¬lir. Rahat yaşarlar, hiçbir şeye aldırmazlar.
Bir topluluktan ortak ülküyü kaldırın, insanların insanlığını kaybettiğini görürsünüz. Ortak düşünce olmayan toplulukta, herkes, yalnız kendi çıkar ve zevkini düşünür. Böyle bir toplulukta fedakârlık, saygı, nezaket kalmaz. Bencillik, kabalık, rüşvet, iltimas ve namussuzluğun türlüsü alır yürür. Maddileşmiş bir insan vatan için ölür mü? Bencil bir insan muhtaçlara yardım eder mi? Milletine inanmayan bir adam yabancı ile işbirliği yapmaz mı? Erdemi gülünç bulan birisi çalıp çırpmaz mı?
Türk milletinin kalkınması için herşeyden evvel Türk milletinin milli benliğine, milli varlığına dönmesi lazımdır. Bir milletin yükselmesi, milli değerler meydana getirmesiyle mümkün olur. Bir millet milli ahlak sahibi olarak, kendi dinine, imanına, ahlakına, adetlerine, tarihine, geleneklerine sahip çıkarak ancak gücünü kuvvetini muhafaza edebilir, yükselebilir. Kendi benliğinden uzaklaşan, kendi benliğini hor gören, kendi kendini beğenmeyen, başkalarını kendinden üstün zanneden başkalarını kopya etmeyi marifet sayan bir millet kendini kaybetmiş, çoktan ölmüş olur.
Dünya üzerinde Türk denen bir millet vardır ve onun geliştirdiği zengin kültür, dünya medeniyetinin oluşmasında bir temel taşı olmuştur. Bu yüzden insanlık tarihinin her açıdan şekillenmesinde en önde gelen faktörlerden birisi, Türklerdir.  Tarih yapmada ve insanları idare etmede bu kadar hünerli olan Türkler, kendileri tarafından yapılan araştırmaların ve bilimsel kaynaklarımızın azlığı nedeni ile maalesef geçmişimizin aydınlatılması için yabancıların eserlerine müracaat etmek zorunda kalmaktayız ve bu durum bizleri tamamen Batı emperyalizminin, tek taraflı uyduruk “Helenistik yalan bir tarih” bilgileri ile baş başa bırakmaktadır.

Batı emperyalizminin, “Helenistik yalan bir tarih” yarattığını, Türk tarihini karanlıkta bırakmak ve gömmek için elinden geleni yaptığını, ancak yeni araştırmaların, Kadim Türk Tarihini haklı çıkaracak göstergelere sahip olduğunu, Batı'da ve Rusya'da Türk kökenler üzerinden bir yüzleşmenin ve Batı’nın bu gizli sansürü’nü aşma döneminin başladığını asla unutma.

Türkçülük, Türk milliyetçiliğinin adıdır. Türk milleti nedir, kimler Türk’tür diye sorulacak olursa;
“Kendisini Türk hisseden, Türklük, Türk Birliği için karşılıksız kendini feda edebilen, Türkiye ve Türklük, Türk Birliği için faydalı işler yapan ve bu amaç için çalışan, bütün varlığı ile nerede yaşarsa yaşasın -ister Türkiye'de ister Antartika'da- bütün varlığı ile "NE MUTLU TÜRKÜM DİYEN", "BEN TÜRKÜM" diye bağırabilen herkestir. 
Biz Türkçüyüz, Türk milletinin varlığını korumak, yüceltmek ve ebediyete kadar devam ettirmek mücadelesini yapan insanlarız. Bu ana ilkemizdir. Türk için “Türküm” diyen herkes için ana kanun budur. Her fikir, her davranış buna uymaya, bunu gerçekleştirmeye mecburdur.
Türkçülük zor bir uğraştır. Her insanın üstesin¬den gelmesi beklenemez. Çünkü kısa sürede bir başarı için değil, uzun maratonlu bir koşu için ömrünü tüketmektir, Bu yüzden her insan bu mukaddes davayı anlayamaz. An¬lamadığı gibi de bu yolda serden geçenlerin yaptıklarının akıl işi olmadığını söyleyerek onu yolundan çevirtmeye çalışır. Ancak ülkücü kararını vermiştir; kalabalıkta yalnız kalmayı hesaba katmıştır. Gün olur, ülküsüz insanlara gıpta ile bakasınız ge¬lir. Rahat yaşarlar, hiçbir şeye aldırmazlar.
Bir topluluktan ortak ülküyü kaldırın, insanların insanlığını kaybettiğini görürsünüz. Ortak düşünce olmayan toplulukta, herkes, yalnız kendi çıkar ve zevkini düşünür. Böyle bir toplulukta fedakârlık, saygı, nezaket kalmaz. Bencillik, kabalık, rüşvet, iltimas ve namussuzluğun türlüsü alır yürür. Maddileşmiş bir insan vatan için ölür mü? Bencil bir insan muhtaçlara yardım eder mi? Milletine inanmayan bir adam yabancı ile işbirliği yapmaz mı? Erdemi gülünç bulan birisi çalıp çırpmaz mı?
Türk milletinin kalkınması için herşeyden evvel Türk milletinin milli benliğine, milli varlığına dönmesi lazımdır. Bir milletin yükselmesi, milli değerler meydana getirmesiyle mümkün olur. Bir millet milli ahlak sahibi olarak, kendi dinine, imanına, ahlakına, adetlerine, tarihine, geleneklerine sahip çıkarak ancak gücünü kuvvetini muhafaza edebilir, yükselebilir. Kendi benliğinden uzaklaşan, kendi benliğini hor gören, kendi kendini beğenmeyen, başkalarını kendinden üstün zanneden başkalarını kopya etmeyi marifet sayan bir millet kendini kaybetmiş, çoktan ölmüş olur.
Dünya üzerinde Türk denen bir millet vardır ve onun geliştirdiği zengin kültür, dünya medeniyetinin oluşmasında bir temel taşı olmuştur. Bu yüzden insanlık tarihinin her açıdan şekillenmesinde en önde gelen faktörlerden birisi, Türklerdir.  Tarih yapmada ve insanları idare etmede bu kadar hünerli olan Türkler, kendileri tarafından yapılan araştırmaların ve bilimsel kaynaklarımızın azlığı nedeni ile maalesef geçmişimizin aydınlatılması için yabancıların eserlerine müracaat etmek zorunda kalmaktayız ve bu durum bizleri tamamen Batı emperyalizminin, tek taraflı uyduruk “Helenistik yalan bir tarih” bilgileri ile baş başa bırakmaktadır.

Batı emperyalizminin, “Helenistik yalan bir tarih” yarattığını, Türk tarihini karanlıkta bırakmak ve gömmek için elinden geleni yaptığını, ancak yeni araştırmaların, Kadim Türk Tarihini haklı çıkaracak göstergelere sahip olduğunu, Batı'da ve Rusya'da Türk kökenler üzerinden bir yüzleşmenin ve Batı’nın bu gizli sansürü’nü aşma döneminin başladığını asla unutma.

ÖZET
Ulus-devletlerin “kurucu ideolojisi” vardır. 29 Ekim 1923 yılında ilan edilen Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu ideolojisi Kemalizm (Atatürkçülük), 1923-1938 yılları arasındaki 15 yıllık dönemde özellikleri, teorisi ve pratikleri ile somutlaşacaktır. Cumhuriyet’in varoluşu bu ideolojinin ilkeleri üzerine inşa edilmiştir. Toplum ve devlet tasarımı Kemalizm’e bağlı olarak oluşturulmuştur. Söylem ve eylemleri belirleyen zihniyet ve politikalar, bu ideolojiye bağlı olarak biçimlenmiş ve yürütülmüştür.
Kemalizm, yıllar içerisinde, zamanla ve adım adım inşa edilen bir ideolojidir. Kendini belirli ölçülerde yenilemiş olmakla birlikte kurucu ilkelerinden ödün vermez. Kemalizm’in Cumhuriyet tarihi boyunca farklı biçimlerde yorumlanmasıyla karşılaşırız. Bu yorumların bir kısmı onaylayıcı, bir kısmı reddedici, bir kısmı bir ölçüde onaylayan, bir kısmı ise ne reddeden ne de onaylayan şeklinde tasnif edilebilir.
Cahit Tanyol (1914-...) ve Şerif Mardin (1927-2017), her ikisi de resmî-merkez ideolojiyi, çocukluklarından itibaren ulus-devletin ilk kuşağı içerisinde olmaları sebebiyle bizatihi yaşamışlar, zihniyetini, değerlerini, düşüncesini ve özelliklerini öğrenmişledir. Kemalizm’in uygulamalarını görmüşler ve pratikleri içerisinde var olmuşlardır.
İki sosyal bilimci ve sosyolog da, çalışmalarında resmî-merkez ideolojiyi, Kemalizm’i farklı açılardan ele almışlar, sunulan bazı düşünceleri ve yapılan uygulamaları onaylamışlar, bazılarını reddetmişler, bazılarını eleştirmişlerdir. Cahit Tanyol ve Şerif Mardin, Cumhuriyet tarihinin resmî-merkez ideoloji ile yaşadığı varoluş sürecini, koşullarını ve dönüşümlerini, Osmanlı-Türkiye sürekliliğinin farkındalığı ile eserlerinde aktarmışlardır. Değerlendirmelerini, yorumlarını ve eleştirilerini farklı açılardan ve çok yönlü olarak yapmışlardır.
Anahtar Kelimeler: Ulus-Devlet, Kemalizm, İdeoloji, Demokrasi, “Biz” Kavramı, Kimlik, Cahit Tanyol, Şerif Mardin.

ABSTRACT
Nation-states have a “founding ideology”. Kemalism, the Republic of Turkey that have been announced on 29 October 1923 is the founding ideology. The characteristics, theory and practices of Kemalism in 15 years period will be embodied between 1923-1938. The existence of the Republic was built on the principles of this ideology. Society and state design have been created in connection with Kemalism. The mentality and policies that determine discourse and actions are shaped and executed depending on this ideology.
Kemalism is an ideology that has been built up over time and over time. Although it has renewed itself to a certain extent, it does not compromise its founding principles. We come across different interpretations of Kemalism, throughout the history of the Republic. Some of these interpretations can be classified as approving, some rejecting, some confirmatory, and a part of what does not refuse nor approves. When examining the history of the republic, the examination of the official-center ideology is necessary for the proper understanding of this history.
Cahit Tanyol (1914-...) and Şerif Mardin (1927-2017), both of whom have experienced official-central ideology, because they are in the first generation of nation-state since childhood, have learned its mentality, values, ideas and characteristics. They saw the practices of Kemalism and existed in their practices.
The two social scientists and sociologists, in their work, addressed the official-center ideology, Kemalism from different perspectives; they approved of some of the ideas and practices, rejected some of them, and criticized some of them. Cahit Tanyol and Serif Mardin lived conditions, transformations and the ideology of the process with the official history of the Republic-centered existence and for that their works are with an awareness of continuity of the history of Ottoman and Turkey. They have made their evaluations, comments and criticisms in a different ways.
Keywords: Nation-State, Kemalism, Ideology, Democracy, “We” Concept, Identity, Cahit Tanyol, Şerif Mardin.

For more, look up "Structured Abstract" title.

This research based on the life and ideas of Alexander Israel Helphand, better known by pseudonym as Parvus. Parvus is one of the most extraordinary figures as an eminent socialist thinker, activist and merchant in 20th century. He played different roles, which is seen incompatible with each other at the first glance, especially when we consider part of his life in Istanbul, interacted intellectual, political and business life of some countries such as Germany, Russia, Turkey and Bulgaria. The approaches and experiences of Parvus could be examined different epochs according to different countries‘ special situations throughout his life. I characterized to Parvus as a four different personalities on the brink of pointing out his all differences of approach and experience in various countries.
The first character of Parvus is Israel-Helphand, who was born as a son of Jewish family in Russia. He, as a sufferer of pogroms, was filled with revolutionary ideas which are influenced by romanticism. He will keep feeling of revenge against Tsarist Russia forever. Even though this emotional heritance comes from his childhood, he takes over to destroy Tsarist Russia as a personal task in his all life.
The name of Helphand-Parvus characterizes the second personality. Helphand-Parvus had education abroad where he became openly a Marxist. He moved Germany, joined SPD, and was considered to be one of the leading theoretician of Marxist ideology. He played an active part in the Petersburg Soviet of 1905.
The third character of Parvus is Parvus Efendi, who was the first eminent European socialist to sojourn in Turkey. However Parvus reflected on the survival of Ottoman Empire contradictory of Marxist thought at that time and very harshly criticized complicated imperialistic attack of colonizer European countries. His point of view could be described as a typical patriotic Turkish intellectual attitude.
The last character of Parvus is Alexander-Parvus, who consider himself as a hacker of imperialist knot in Turkey just like Alexander the Great who hacked Gordian knot apart with his sword. After the First World War outbreak, Alexander-Parvus turn back to Europe with a great plan to destroy Tsarist Russia which is side of The Entente Powers during the war. According to Parvus‘ plan the German army, Russian workers, socialists and various minorities in Russia had the same enemy: Tsarist Russian autocracy. Parvus worked with German diplomats to unite the enemies of Tsarist Russia under a one flag and received money from Germany to promote revolution in Russia, was the financier of Bolshevik revolution.
Behind of Parvus‘ all characters could be found the tragedy of Judaist emancipation.
// Yirminci yüzyılın en önemli sosyalist düşünür ve eylemcilerinden biri olarak Parvus
ilk bakışta bağdaşmaz bir ayrım taşıdığı izlenimini oluşturan farklılıkla Rusya Almanya ve
Türkiye‘de sıra dışı roller üstlenmiştir. Parvus‘un bu tutum çeşitliliğindeki ayrıcı vasıflarına
işaret etmek üzere onu dört farklı isim altında karakterize edilebilen bir kişi olarak ele
alıyoruz. Bu karakterlerden ilki bir Rus Yahudi ailesinin oğlu olarak Rusya‘da dünyaya gelen Israel-Helphand, bir pogrom mağduru olarak romantik isyankâr ve yöntemsiz bir devrimcidir. İkinci karakter, yurt dışına çıkarak eğitim alan ve orada devrimciliğinin arkasındaki isyankâr duygularını Marksçı ideolojiyle yönteme kavuşturan Alman sosyal demokrasisinin teorisyenlerinden Marksçı-devrimci Helphand-Parvus. Çarlıkla çocukluğundan devraldığı kişisel soruna bir Alman sosyal demokratı olarak ta yüz çevirmeyen Helphand-Parvus, Troçki‘nin sürekli devrim olarak teorileştireceği düşüncenin temel yapıtaşlarını ortaya koyarak 1905 Rus devriminde etkin görev alır. Sonu sürgünle biten bu maceradan sonra döndüğü Almanya‘da sosyalizmin geleceği üzerine kafa patlatırken, devrimin ancak bir dünya savaşıyla geleceği kehanetinde bulunur. Düşünceleriyle tepkileri üzerine çeken Helphand-Parvus, doğudan gelen devrim haberine daha fazla kayıtsız kalmayarak inceleme yapmak üzere 1910‘da Türkiye yolunu tutar. İstanbul‘a yerleşip zaman içinde, sömürgeciliğin açık hedefi olan Osmanlı‘nın bekasını sorun edinen Osmanlı-Türk aydın tavrını ortaya koyar. Böylece üçüncü karakter karşımıza çıkıyor; Parvus Efendi. Kendisini dünya vatandaşı hisseden bir toplumcu olarak, toplumculuğun önüne koyduğu yerel ödevleri gerçekleştirirken çok eski amacı olan sermayedarlığa önemli bir adım atmıştır. Hercai bir Toplumcu ve sermayedar olarak beklediği dünya savaşının patlak vermesiyle devrimi gerçekleştirmek üzere Çarlığın sonunu hazırlayacak detaylı bir plan üzerinde Alman diplomatlarıyla anlaşıp Çarlık karşıtı güçleri tek yumruk altında toplamaya koşulan son karakter Alexander-Parvus, Bolşevik devriminin finansörlerindendir. Parvus kişiliğinin, yaşantısında seçikçe ayrımlanabilen dört karakterle, benliğini farklı biçimlerde konumlandırmasının ardında Yahudi kurtuluşunu/özgürleşmesini sorun edinen bir düşünürün bağdaştırmacılığı ve kimlik krizi kendisini açıkça göstermektedir