Korku

Öz: Bu makale, Türk[iye]-Yunan[istan] ilişkilerinde tekrarlayan çatışma ilişkisini ontolojik güvenlik perspektifinden incelemektedir. Tekrarlayan çatışmanın neden çözülemediği ve ikili ilişkilerin neden barışa evirilmediği sorusu araştırılmıştır. Makalede Bahar Rumelili’nin çatışma çözümü ve barış kaygıları arasındaki yaklaşımından hareketle Türk[iye]-Yunan[istan] ilişkilerindeki tarihsel çatışma ontolojik güvenlik perspektifinden kimliğine içkin biçimde ele alınmıştır.
Türk[iye]-Yunan[istan] ilişkilerinde tekrarlayan çatışmada en temel sorun alanları olan azınlıklar, Kıbrıs sorunu ve Ege Denizi (Adalar Denizi) uyuşmazlığı kaygı ve korku bağlamında tartışılmıştır. Buna ek olarak 1974 sonrası dönemde ikili ilişkilerde sorunların çözülmesine yönelik girişimler değerlendirilmiştir. Her on yılda bir Türk[iye]-Yunan[istan] ilişkilerinde savaş tehlikesi oluşturan sorunlara bakıldığında ikili ilişkilerin ontolojik güvenlik bağlamındaki rutininin çatışma olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca iki ülke arasındaki çatışmacı ilişkiler sadece fiziksel bir güvenlik sorunu değildir. Ontolojik güvenlik Türk[iye]-Yunan[istan] arasındaki tekrarlayan çatışmada fiziksel güvenlik kadar önemlidir. Her iki ülke de kurucu öteki kimliklerini birbirleri karşısında muhafaza etmiştir. Bu durum iki ülke arasında barışçıl ilişkiler geliştirilmesine engel olmuştur. Ayrıca her iki ülke çatışma halinde geleneksel dış politika uygulamalarını sürdürmüştür. Hakikaten iki ülke arasında sayısız görüşmeye rağmen hiçbir zaman bir çatışma çözüm süreci inşa edilmemiştir.

ÖZET Korku, genel olarak insanlar tarafından istenmeyen, sakınılan bir duygu olarak bilinmektedir. Ancak korkunun aynı zamanda bireyleri etkileyen, ilgilerini toplayan çekici bir unsur olduğu iletişimciler tarafından kısa sürede fark edildi. Korkunun sahip olduğu güçlü çekicilik etkisi, diğer iletişimciler gibi reklamcılar için de etkiyi artırmak ve yaratıcılığı güçlendirmek için faydalanılması gereken bir değer haline dönüştü. Tüketiciler üzerinde güçlü bir etki bırakmak isteyen, onların dikkatlerini çekerek, ilgilerini toplamak ve tercihlerini şekillendirmek isteyen markalar, zaman zaman korku duygusundan da yararlanmaktadırlar. Reklamveren olarak markalar, iletişimlerini reklamcılarla birlikte kurgularken buldukları yaratıcı fikri korku çekiciliğiyle bezeli bir şekilde kullanarak etkiyi artırma yoluna gitmektedirler. Bu çalışma markaların korku çekiciliği kullanımı üzerine odaklanmaktadır. Özellikle markaların reklamlarda kullandıkları korku çekiciliği üzerinden konunun ele alındığı bu çalışmada, evreni temsilen oluşturulan bir fokus gruba izletilen korku içerikli reklam filmleri üzerinden korku çekiliğinin kullanımı deneklerin bakış açısı ortaya konmaya çalışılmaktadır. Deneklere öncelikle reklam hakkında genel sorular sorulmuş ardından izletilen reklam filmlerinden sonra reklamlarda korku çekiciliğine yönelik sorulara verilen cevaplar kaydedilmiştir. Elde edilen veriler Nvivo 11 programı aracılığıyla analiz edilerek deneklerin reklama ve reklamda korku çekiciliğine yönelik düşünceleri tartışılmıştır. A QUALITATIVE RESEARCH ON THE FEAR APPEAL USED IN BRAND ADVERTISEMENTS ABSTRACT Fear is generally known as an unwanted, avoided feeling by people. However, it was noticed that it was an impressive and interesting element for human. With have strong appealing effects, fear has a value for advertisers like other communicators that needs to be exploited to increase effectiveness and reinforce to creativity. Brands that want to make a strong impression, impressive their attention and gather their information on the consumers, also benefit from fear appeal sometimes. As an advertiser, brands are preferred the way using the fear appeal for increasing the creative idea effects when designing their communications with advertisers.

Bu araştırmanın temel problemi, Türk ve ABD korku filmlerinde psikanalitik kavramların, nasıl ve ne şekilde kullanıldığıdır. Bu problem bağlamında, Siccin 5 (Türkiye) ve Korku Seansı (The Conjuring) (ABD) filmleri, amaçsal örneklem yaklaşımına göre belirlenmiş
ve psikanalitik film eleştirisi yöntemiyle değerlendirilmiştir. Korku sinemasının tarihsel kökeni, kültürün korku sinema türüne olan etkisi neticesinde, Siccin 5 ve Korku Seansı filmlerinde psikanalitik kavramların yer aldığı düşünülmüştür ve ülkelerinde en çok izlenilen film olması, devam filmi niteliğinde olmaları sebebiyle çalışmaya örneklem olarak seçilmiştir. Korku türünün ortaya çıkması ile birlikte farklı korku türleri de kültürel kodlar ve dini referanslar neticesinde şekillenmiştir. Seçilen filmlerde, din ve psikoloji ilişkisinin birlikteliği de kültürel bağlamda ele alınarak aktarılmıştır. Psikanaliz, araştırma yöntemi olmanın dışında, gizli kalmış, bastırılmış düşünceleri analiz ederek tedavi amaçlı kullanılmaktadır. Bu bağlamda filmler, psikanalitik film eleştirisinde, vaka olarak kabul edilir. Film ve bilinçaltı ilişkisi bağlamında değerlendirilen örnek filmler, Freud ve Lacan’ın doktrinleri baz alınarak rüya, bilinçaltı,
Oedipus Kompleksi, simgesel/imgesel/gerçek vb. kavramlarla incelenmiştir. İki farklı ülke sinemasını anlatan korku filmleri arasındaki bağlantı kurularak, psikoloji bilimiyle ilgili kavramlar aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmada nitel yöntem kullanılarak literatür taraması
yapılmış, Siccin 5 ve Korku Seansı filmlerinin anlatı yapısı, psikanalitik kavramlarla yorumlanmıştır. Araştırma neticesinde; iki farklı ülkeye ait filmlerin, psikanalitik anlamda benzer özellikler taşıdığı fakat film içerisinde kullanılan korku karakterlerinin, mekânların,
oyuncuların, kültürel ve dini referanslar açısından farklılık gösterdiği anlaşılmıştır. Bu bağlamda örneklem olarak seçilen iki filmin, ortak psikanalitik kavramlar aracılığıyla yorumlanabileceği bilgisine ulaşılmıştır.

prima menzione della presenza di pitture rupestri sul territorio indiano risale alla fine del XIX secolo, poco dopo la scoperta della grotta di Altamira in Spagna. Dalle pagine del Journal of the Asiatic Society of Bengal, J. Cockburn segnalava come il 5 luglio 1881, durante una partita di caccia, avesse trovato i resti fossili di un Rhinocerus indicus, mentre il 17 marzo 1883, all'interno della grotta Ghormangur, nel distretto di Mirzapur, aveva potuto osservare un dipinto rupestre che a lui sembrava rappresentare la caccia a un simile animale. Inoltre, l'autore aggiungeva di aver potuto vedere altre pitture in ematite rossa nel villaggio di Pergunnah Burhur e nella grotta Harni Narna, vicino a Bidjeygurh. Oggi sappiamo che all'epoca di questi fatti Archibald Carlleyle si era già fatto una vasta conoscenza sulle pitture rupestri di questa regione, ma Carlleyle era morto senza aver divulgato il suo sapere, come lo stesso Cockburn ricordava in una relazione redatta nel 1899. Nel 1901, su Indian Antiquary F. Fawcett pubblicava un rapporto molto ben illustrato sulla Edakal-Cave Wynaad (India sud-occidentale); a suo dire, questo angusto passaggio attraverso la roccia era carico di incisioni, con simboli e immagini stilizzate di uomini. Nel 1907 C. A. Silberrad pubblicava a Calcutta un articolo sui disegni rupestri trovati nell'area di Banda (Mirzapur). Nei quattro anni del suo soggiorno in questo distretto, l'autore ebbe modo di visitare nei pressi della stazione ferroviaria di Manikpur, intorno a Malva e nell'area del fiume Ari molti siti con dipinti rupestri di colore rosso. Aggiunse di aver sentito parlare di altri dipinti nelle vicinanze, ma di non averli potuto esaminare. Lungo la linea ferroviaria Calcutta-Nagpur, poco lontano dalla stazione di Bhupdeopur, sopra le grotte di Singanpur, C. W. Anderson trovò nel 1910 una serie di dipinti rupestri rossi, che presentò al pubblico nel 1918. Il primo vero rapporto sui dipinti rupestri indiani venne fatto da Panchanan Mitra, colui che nel 1927 aveva trovato nei pressi di Ghatsila altre incisioni, che a lui parevano rappresentaro i cinque principi Pandava del Mahabharata. Nel 1932, sul numero 24 del Memoirs of the Archaelogical Survey of India (sotto il titolo "Rock-paintings and other antiquities of the prehistoric and later times") apparve una rilettura approfondita delle immagini di Mirzapur, Hoshangabad e Singhanpur, operata da Rai Sahib Manoranjan Ghosh, il curatore del Patna Museum. Ancora in tempi recenti, chi visitava Singhanpur poteva vedere i resti dell'impalcatura di bambù alta sopra il vertiginoso abisso, utilizzata da questo scienziato per fare le sue minuziose riproduzioni in compagnia di Sir Asutosh Mookerjee. Nel 1936 apparve sul periodico IPEK un lavoro di D. H. Gordon sulle pitture rupestri nelle Mahadeo Hills, le colline dedicate al grande dio Shiva; nel 1939 Gordon cominciava la sua cronologia sulle pitture rupestri in questa regione, pubblicata nel 1958 col titolo The prehistoric Background of the Indian culture. Col riassunto di H. Kuhn dei dipinti rupestri fino ad allora ritrovati in India, pubblicato su IPEK nel 1935, la conoscenza di queste opere artistiche irruppe in Europa. Saggi di P. Brown, G. P. Hunter, A. P. Khatri e Alan Houghton Brodrick confluirono in Prehistoric Painting, del 1948. Dal 1962 in poi uscì una serie di 16 pubblicazioni sulle pitture rupestri indiane ad opera di V. S. Wakankar; tra queste, di particolare importanza sono "Painted rock shelters of India" (Firenze 1962); "Peintures rupestres indiennes" (in Objets et Mondes, Parigi 1963); "Painted rock shelters of India" (IPEK 1964-65); "Bhim-Betka Excavations" (Journal of Indian History 1976). Wakankar aveva preso a girovagare per l'India centrale alla ricerca di rocce d'arenaria dalle caratteristiche sporgenze arrotondate, trovandone circa 400 nell'area del Madhya Pradesh. Nel 1954 scoprì l'importantissimo sito di Raisen e nel 1957 Bhimbetka, forse la più grande galleria di dipinti rupestri del mondo. Qui, nella sola sporgenza detta la "roccia zoo" o il giardino degli animali, sono presenti oltre 600 immagini, un numero talmente cospicuo da meritare un'intera monografia. Jagdish Gupta scriverà nel 1965 un grosso libro sui dipinti rupestri dell'India centrale, in devanagari, mentre nel 1972 A. Sundara troverà in prossimità dei megaliti di Mysore delle pitture rupestri che, sebbene con qualche dubbio, a suo avviso raffiguravano uomini-toro.

ÖZET Çalışmamızda Oğuz Atay'ın son yıllarında ülkemizde de bilimsel araştırmalara ilk defa konu olan , korku üzerinde durulacaktır. Korku ve insan ilişkisi hareketiyle , toplumsal korkunun ne olduğu , bu alandaki çalışmaların tarihsel gelişimi , korku kavramlarından yola çıkılarak bu alanın çalışma sahasındaki konular ele alınarak , korku kavramının , hikayedeki kapsam alanı metnin , insanın karanlıkta kalan yanlarını aydınlığa kavuşturarak kendine doğru yürümesini örneklendirebileceğimiz anlam değerleriyle yüklüdür. Makalede bu kapsam anlamı ve değerleri çözümlenmeye çalışılacaktır. GİRİŞ Korku; kendi bütünselliğinde çok geniş alana yayılmakta, yükseklik korkusu, canlı hayvan korkusu, kapalı alan korkusu (aynı zamanda fobi olarak nitelendiriliyor bu korkular) karanlıkta kalmak korkusu derken yaşam alanlarımızı işkence haline çeviriyoruz.Korku, sözlük anlamı ile ifade edildiğinde " Bir tehlike veya tehlike düşüncesi karşısında duyulan kaygı, üzüntü, kötülük gelme ihtimali, tehlike " şeklinde bir tanım ortaya çıkıyor. TDK'nın web sitesinde yer alan korku tanımlamasına ruh bilim açısından yaklaşımı ise bizlerin gerçek hayatta yaşadıklarını tarif ediyor. " Korku, gerçek veya beklenen bir tehlike ile yoğun bir acı karşısında uyanan ve coşku, beniz sararması, ağız kuruması, kalp, solunum hızlanması vb. belirtileri olan veya daha karmaşık fizyolojik değişmelerle kendini gösteren duygu. " Hayatımız boyunca korkular ile yönetilmeye ve terbiye edilmeye çalışılmış bireyleriz. Korkunun ilk olarak ortaya çıkışı, yemek yemediğimiz, çoraplarımızı giymediğimiz, evin içinde başımıza buyruk yaşadığımız çocukluğumuzda başlıyor. 'Yemek yemezsen anne gelir ham yapar, suyunu içmezsen minnoş gelip içer, çoraplarını giymezsen böcekler seni yer , elbiselerini giymezsen doktor amca gelir iğne yapar.' gibi fanteziler ile çocuk aklımıza yerleşmeye başlıyor korkularımız. Çocukluktan ergenliğe geçiş sürecinde ise korkularımızın boyutu da değişiyor, arabalar, uçaklar, gemiler, ölümler, hastalıklar, insan zararlısı insanlar derken çocukken almış olduğumuz terbiyenin üzerine bir de bunlar eklenince korkuların yönettiği kişilik ve " BEN " halleri bambaşka bir boyuta taşınıyor. Öyle ya, elbise giymediğimizde gelip bize iğne yapacak olan doktor amcanın karşısına hasta olarak çıkınca hele bir de iğneyi görünce korkunun asıl hallerini yaşamaya başlamış oluyoruz. Çocukken aşırı sevgi, ilgi, fark edilme, dokunulma ve kabul görmelerin de silinmeye yüz tuttuğu artık büyüdün hallerinde farkında olmadan bunlarla ilgili de korkular su yüzüne çıkmaya başlıyor. Ve sınavlar, ilk okuldan başlayıp üniversite bitene kadar devam eden kabuslar serisi. Dizi yapsalar bundan ömür boyu sürecek bir sürü hikaye üretebilir insan. Sözlü sınav korkusu, çalışmadan gitmişsen derse

Özet
Popüler edebiyat belirli formülere uygun olarak üretilen eserlerden oluşmaktadır. Bu eserlerde basmakalıp kişi ve olaylar kullanılmaktadır. Popüler edebiyatın bir başka özelliği de okuyucuların günlük hayattan kaçma ve rahatlama isteklerine cevap vermesidir.
Türk edebiyatında roman, ilk yazılmaya başladığı günlerden bu yana, sürekli olarak ülke sorunlarını işlemiştir. Yansıtmacı bir edebiyat olduğu için okuyucuların beklentilerini dikkate almamış, bunun yerine kendince ciddi meseleleri gündeme getirmiştir. Yazarlar gibi akademi de popüler edebiyatı önemsememiş, eğlencelik ve gelip geçici olarak görmüştür. 
1980 yılında gerçekleşen askeri darbe ülkedeki tüm sosyal siyasal dengeleri yeniden kurmuştur. Edebiyatçılar bu süreçte siyasal konuları ele almaya çekinmiş zamanla popüler edebiyata yönelmişlerdir. Popüler edebiyatın gelişmesinin bir başka önemli nedeni de okuyucuların Batılı popüler romanları okuma imkânlarının gelişmesidir. Bu dönemde eski türlere ek olarak yeni popüler türler ülkemizde gelişme göstermiştir. 

Summary of Article
Popular literature include works produced in accordance with a specific formulas. In these books stereotypes and similar events are used. Another feature of popular literature is giving a chance to the reader to escape and relax from daily life.
Since the beginning days of the novel in Turkish literature it has continuously
functioned as the reflector of the country's problems. As being a mimetic literature it has been taken it’s own serious issues into account rather than the expectations of readers. The authors did not give any value to the popular literature just like academy and saw these works as recreational and temporary.
The military coup in 1980 re-established all the political and social balance of the country.  Authors have been wary the political issues at this process and leaned to popular literature. Another important reason for the development of popular literature is readers’ better opportunities to read Western popular novels. During this period, in addition to the former genres new popular genres has been developed in our country.

Copyright © Bu kitabın Türkiye'deki her türlü yayın hakkı Eğitim Yayınevi'ne aittir. Bütün hakları saklıdır. Kitabın tamamı veya bir kısmı 5846 sayılı yasanın hükümlerine göre kitabı yayımlayan firmanın ve yazarlarının önceden izni olmadan elektronik/mekanik yolla, fotokopi yoluyla ya da herhangi bir kayıt sistemi ile çoğaltılamaz, yayımlanamaz.

ve Hür Şehrin İnsanları adlı romanları romancının sürekli ele aldığı "korku" kavramı etrafında değerlendirilmektedir. Söz konusu romanlar okunduğunda roman kişilerinin ve toplumun tanıtımında ve karakterleştirme aşamasında en temel duygu korkudur. Hem bireysel hem de toplumsal planda korku tüm hayatı belirler. Söz konusu romanlarda insanlar, sürekli korkularıyla var olmaktadırlar. İnsanların korkularına karşı verdikleri savaş onları bir kahraman mesabesine yükseltebildiği gibi köle de edebilir. Kemal Tahir, korku karşısındaki durumlarına göre üç tür roman kişisi üretir. İlki korkusuzlardır, ikincileri ise korkuya mağlup olanlardır. Üçüncü tür roman kişileri ise korkularına rağmen yenilmeyen, yılmayan, korkularının üzerine gidebilenlerdir ki romanın asıl kişileri de bunlar olurlar. Korku psikolojik açıdan kaygıdan farklı olarak insanlar tarafından mutlaka bir nesneye ya da olaya karşı geliştirilmektedir. Korku nesnesi, Kemal Tahir'in bahsi geçen romanlarında çok ilginç bir şekilde hemen hep insandır. Kemal Tahir'in kurmaca dünyasında "korku" olumlu yönüyle insanı inşa edici bir başat unsur olarak, insanı insana bağımlı kılarak köleleştiren duygu yönüyle de olumsuz olarak iki farklı şekilde ele alınır. Yazarın romanlarında üzerinde özellikle durduğu "korku" kavramını gerek bu çalışmaya konu alan romanları gerekse diğer eserleri üzerinde müstakil olarak ele alan tespit edebildiğimiz kadarıyla bir çalışma yapılmamıştır. Bu çalışma bu eksikliği gidermeyi, korkunun insan ve toplum üzerindeki etkilerinin romanlarda geçtiği şekliyle sosyolojik ve psikolojik boyutlarıyla incelenmesini amaçlamaktadır. Abstract In this study six novels of Kemal Tahir Which are named as Esir Şehrin İnsanları, Esir Şehrin Mahpusu, Yol Ayrımı, Yorgun Savaşçı, Kurt Kanunu and Hür Şehrin İnsanları is being evaluated on by the notion of fear which is consistently being dealed with in. When these novels are read it is seen that at introducing characters and society, at the stage of characterization the basic feeling is always fear. Fear, determines all the personal and social life. İn these novels people always exist with their fear. By the war which is being made with own fears one can be a hero or a slave. Kemal Tahir produce three types of novel characters by their positions to fear. First of all are fearless people, second are losers to fear. The other are the people who don't lost by their own fears, are indomitable and go over their fears are the basic characters of novels. Physiologically differently of fear to anxiety, fear is absolutely being developed to an object or about an event. İn the novels of Kemal Tahir which are aforementioned very interestingly the object of fear is almostly human. İn the World of Kemal Tahir's fiction fear is dealed with two aspects: With the positive aspect fear is a dominant element of building of person ownself and the negative aspect fear as a feeling because of which human is dependent on human and human is being slaved by. About the notion of fear which is especially emphasized by the novelist in these novels and

İnsanlığın ilk dönemlerinden itibaren, insanların hayatta korktuğu şeylerin, mitolojide, halk inanışlarında, türkülerde izlerinin sürüldüğü bir yazıdır. Tabiat güçlerinden korku, tabiatı yöneten kutsal ruhlardan korkmayı ve bunlardan kaçınmayı beraberinde getirmiştir. Temas, benzerlik, taklit büyüleri bu korkularla baş edebilmek için oluşturulmuştur. Yazıda, av tanrısından, ev iyesinden, al karısından, cin, peri, kara koncolostan, hıbılık, Çarşamba karısından korkmanın sebepleri ve bunlardan korunma yolları üzerinde durulmuştur.

Bu makale, yarım yüzyıl önce oluşturulan, sürekli geliştirilen ve son yıllarda yeniden düşünülen “güvenlik ikilemi” kavramının değişimini üç ana başlıkta incelemektedir. İlk dönemde kavram, Soğuk Savaş dönemi güvenlik anlayışıyla oluşturulmuştur. İkinci dönem, dünya siyasetine egemen olan yeni güvenlik sorunları ve buna paralel olarak Uluslararası İlişkiler disiplinindeki güvenlik anlayışının genişlemesiyle, kavramın zenginleştiği dönemdir. Son dönem, “güvenlik ikilemi”nin kökünden değiştirildiği, yeniden düşünüldüğü ve yeni fikirlerle beslendiği dönemdir. Bu yeni fikirler içinde, disiplinde kısıtlı olarak çalışılan “güven” kavramı güvenlik ikilemlerinin aşılması için önerilmiştir. “Güvenlik İkilemi” yeniden düşünülmüş haliyle, güvenliğin ve güvensizliğin anlaşılması, çalışılması ve yeniden düşünülmesi için yeni bir perspektif sunmaktadır.

Günümüzde korku kavramı ile ilgili yapılan araştırmaların daha çok sosyoloji, psikoloji gibi alanlarda gerçekleştirildiği görülmektedir. Ancak bu kavram yönetim literatüründe yer alan örgüt kültürü içinde farklı
boyutlarda karşımıza çıkmakta ve farklı şekillerde kullanılıp, yönlendirilebilinmektedir. Klasik yönetim anlayışları içinde sayılabilecek korku temelli yönetim, örgütlerde korku kültürü oluşturulması yolu ile işgörenlerin istenilen hedefler doğrultusunda sevk edilmesi için liderlerin kullandığı bir araç olarak görülebileceği yadsınamaz bir gerçektir.
Bu nedenle korku kültürü liderler/yöneticiler açısından büyük önem arz etmektedir. Fakat korku kültürünün yalnızca liderlik ve yöneticilik tarzı açısından incelenmesi yeterli olmayabilir. Korku kavramı çocukluk dönemlerinde başlayan bir olgu olabilmektedir ve küçük yaşlarda ebeveynlerinden, öğretmenlerinden ve çevrelerinde yer alan diğer
kişilerden korkan bireyler çalışma hayatında lider/yönetici ya da işverenlerinden de korkabilmektedirler. Bunun yanında korkunun bireysel, insana ait bir gerçeklik olarak ortaya çıktığı ifade edilebilir. Ancak diğer yandan insana ait bir gerçeklik olan korku kavramı örgüt içinde ve örgüt dışında yer alan birtakım faktörlerden de etkilenip ortaya çıkabilir. Bu anlamda örgütlerde korku kültürü farklı boyutlarda ele alınıp, bir bütün şeklinde incelenmeye değer bir kavram niteliği taşımakta ve yapılan çalışma, örgütlerde korku kültürünü içeren araştırmaların bir sentezini
sunmaktadır. Bu amaç doğrultusunda çalışma; örgüt kültürü, örgütlerde korku kültürü, korku kültürünün tarihsel gelişimi, korku kültürünün örgütlere olan etkileri, korku kültürüne değinen araştırmalar ve farklı örgütlerde kullanılabilecek korku kültürünü oluşturan unsurlara dair bir model önerisinde bulunulması şeklinde sıralanmıştır.
Araştırmanın, örgütlerde korku kültürü kavramını farklı boyutlar açısından irdelenmesini sağlayacağı ve korku kültürü konusunda ilgili araştırmacıların farkındalık düzeylerini artırmalarına katkı sağlayarak farklı bakış açıları sunacağı düşünülmektedir.

Teknoloji korkusu gibi belirli görüngülere yönelik korkular, bireyin geçmiş öğrenme deneyimlerinden kaynaklanabilmekte ve yine öğrenme deneyimleriyle üstesinden gelinebilmektedir. Bu durum, teknoloji korkusunun hem önlenebilecek hem de –eğer önlenememişse- eğitim yoluyla üstesinden gelinebilecek bir duygu olduğunu göstermektedir. Teknoloji korkusuyla ilgili daha kapsayıcı bir anlayış kazanmak, bu duygunun önlenmesi ve üstesinden gelinmesi için yararlı olabilecek öğrenme deneyimlerinin geliştirilmesi, teknolojik yapıtların teknoloji korkusunu dikkate alarak ve kültürel olarak daha seçilebilir bir biçimde tasarlanabilmesi, bireylerin teknolojiyle olan etkileşimlerinin iyileştirilmesi, teknolojinin kabulü, teknolojinin eğitimle bütünleştirilmesi, çalışanların performansının yükseltilmesi ve iş güvenliği alanlarında topluma katkı sağlayacaktır. Bu katkılar, bireyin hem özel yaşamında hem eğitim yaşamında hem de iş yaşamında daha başarılı, verimli ve dolayısıyla da daha mutlu olmasına yardımcı olacaktır. Öte yandan, teknoloji korkusuyla ilgili olarak bilimsel bilgiye dayanan bir bilinç ve başa çıkma becerileri geliştirmek, bireysel hak ve özgürlüklere yönelik saldırılar karşısında bireylerin daha güçlü olabilmelerine de olanak tanıyacaktır. Teknoloji korkusu ve teknofobi ile ilgili yapılacak araştırmalar sonucunda üretilecek bilimsel bilgi işbu bilinç ve becerilerin geliştirilmesine katkı sağlayacaktır.

Filmlerden örnek karelerin olduğu ayrıntılı versiyon için:

https://www.otekisinema.com/hasan-karacadağin-dabbe-serisinin-cozumlemesi/

Hasan Karacadağ’ın altı filmlik Dabbe serisi, Türkiye’nin en uzun süreli korku filmi serisidir. Seri, 2000’li yıllarda yükselişe geçen cin temalı korku filmlerinin en yüksek izlenme oranlarına sahip örneklerini içerir. Dabbe serisinin anlatıları, dinsel inancı körükler nitelikte bir yapıya sahiptir. Filmlerin biçimsel üslubu görüntülerin ve seslerin deforme edilerek patlatılması yöntemiyle yapılandırılmıştır. Makalede, serinin formunun izleyicilerin algısını manipüle etmesine dair bir yaklaşım geliştirilmiş; filmlerin saldırgan olarak tanımlanan biçimsel yapısını çözümlemek amacıyla, bilişselci ve Deleuzecü yaklaşımlardan ayrı ayrı yararlanılarak bütüncül bir yoruma gidilmiştir. Bunu yaparken, filmlerin biçimsel yapısının psikedelik sinema ve “başkalaşma durumları” ile karşıtlık oluşturacak şekilde “bozulma durumları” yarattığı iddia edilmiştir.

Body-Horror sinema tarihinin başlangıcından günümüze dek izi sürülebilen bir alt türdür. Bu alt türle ilişkide olan korku filmlerinin dikkat çeken ortak özelliği; bedene ve bedenin başkalaşmasına odaklanmalarıdır. Başkalaşan-beden teması üç başlık altında toplanabilir: Hastalık, bedensel dönüşüm, biyolojik erkek ya da kadın bedeninin geçişkenleşmesiyle toplumsal cinsiyet ikiliğini (kadın-erkek) muğlaklaştırma. Tam metin için lütfen mesaj atınız.
Please send a message for the full text.

Tod Browning'in klasik filmi Freaks'den (1932) günümüzün popüler dizilerinden American Horror Story: Freak Show'a (2014) kadar karnavalesk grotesk bedenler, korku anlatılarının beslendiği bir damar  olmuştur. Frank Henenlotter'ın hem yazıp hem yönettiği Basket Case (1982) de ucubelik üzerine kendi tarzında tahlillerde bulunan, kült statüsüne sahip bir seridir. Tam metin için lütfen mesaj atınız.
Please send a message for the full text.

Cognitive liberation is often treated in the social movements literature as a mediating factor through which political opportunities and mobilizing structures generate protest. This paper unpacks multiple dimensions of cognitive liberation and finds that they may operate in tension with one another. Building on scholarship that focuses on subjective factors in social movements, the paper examines the case of the Korku, an oppressed indigenous community in central India, who choose not to protest despite the presence of several dimensions of cognitive liberation. Rather than engage in collective political action, the Korku’s grievances are deflected toward depoliticized religious goals. The Korku seek communal improvement through Hindu piety in a context of the Hindutva cultural-nationalist ideology, rather than protest against the encroachment of this ideology on their community.

Bir kitap, yazarın yaşadığı coğrafya, içinde bulunduğu siyasi ve ekonomik olaylar, ideolojik ve dinsel inanışlar, ait olduğu sınıfsal özellikler göz önüne alınmadan incelenemez. Yazar eserlerinde bilinç altına yerleşen, kişiliğini meydana getiren kodları, eğitim ve ideolojisini ister istemez kahramanlarına yansıtır. Onları biçimlendirirken kendinden bir şeyler katar. Moda deyimle “siyasi yazmıyorum” dese de her eser, dönemin sosyolojik, psikolojik, sosyal ve ideolojik bir okumasıdır. Ve her yazar toplumda var olan değer yargılarının, gelenek ve göreneklerin ya taşıyıcısı ya da onları yakıp yıkarak yeninin habercisidir. Beni Stefan Zweig’in “Korku” adlı öyküsü hakkında yazmaya iten neden de tam buradan kaynaklanmaktadır. Stefan Zweig, öyküsünde  kadına, aileye, ahlaka geleneksel bakışı onaylamakta mıdır, yoksa yeni bir görüş, yeni bir ahlak anlayışı mı sunmaktadır? Kitabı elimizden bıraktığımızda içimizi bunaltan, duygularımızı alt üst eden kızgınlık ve öfkenin nedeni nedir? Sadece psikolojik bir roman deyip geçebilir miyiz?

Thomas Hobbes De Cive (1642) isimli eserinin ithaf bölümünde her ikisinin de doğru olduğunu düşündüğü
iki söze atıfta bulunur: “Homo homini deus” ile “homo homini lupus”. Hobbes’a göre, birincisi insan
insanın tanrısıdır anlamına gelir ve bu haliyle yurttaşlar arasındaki ilişkiler için doğrudur. İkinci
tanımlama ise devletler arasındaki ilişkiler için doğrudur. Hem De Cive’de hem de Hobbes’un
düşüncelerinin daha rafine bir hale geldiği Leviathan (1651)’da insan insanın kurdu olarak kabul
edilmiş ve özellikle doğa durumundaki insanın temel karakteristiği olarak görülmüştür.
Sözleşmeci düşünürlerin en önemlilerinden biri kabul edilen ve eserine vermiş olduğu Leviathan ismiyle
modern devletin kurumsal temellerine dair ilk sistematik yaklaşımlardan birini ortaya koyan
Hobbes’un, doğa durumuna ve insan doğasına dair açıklamaları XX. yüzyılın tartışmalı
düşünürlerinden biri olan Carl Schmitt tarafından da büyük bir ilgiyle incelenmiştir. Schmitt, Hobbes
ve Machiavelli gibi insan doğasına dair ‘kötümser’ yaklaşımlara sahip olan siyasal kurguların daha
gerçekçi olduğunu ifade etmiştir. Bu bağlamda, daha gerçekçi olduğu iddia edilen bu tür doğa durumu
ve insan doğası yaklaşımlarının kökeninde ne tür tartışmalar ve varsayımlar bulunduğunu irdelemek
ilgiye değer görünmektedir.
Bu minvalde, bildiride Hobbes’un Leviathan’da ortaya koyduğu doğa durumu ve insan doğası yaklaşımlarını
biçimlendiren üç esin kaynağı olduğu ileri sürülmektedir. Bu üç esin kaynağından birincisi XVII.
yüzyılda İngiltere’nin içinde bulunduğu durumdur. Hobbes’un son derece karamsar bir şekilde
tanımladığı doğa durumumun, acaba hangi nitelikleri, dönemin İngiltere’si ile paralellik taşımaktadır?
İkincisi Hobbes’un doğrudan doğruya bireyin biyolojik özelliklerinden kaynaklandığını düşünerek
çizmiş olduğu felsefi antropolojidir. Üçüncüsü ise sürekli olarak güç peşinde koşan, diğer tüm insanları
kendi varoluş koşullarının tehdidi olarak gören ve böylelikle de korku içinde kısa bir yaşam süren
bireylerin bulunduğu bir doğa durumu tasvirinde bulunan Hobbes için “Amerika’daki vahşiler” örneği
nasıl bir kökensel anlam teşkil etmiş olduğudur. Bahsi geçen üç esin kaynağı incelenirken, C. Schmitt,
A.P. Martinich, P. Springborg, Q. Skinner, R. Tuck, C. Hill ve M. Sahlins gibi araştırmacıların
çalışmalarından yararlanılacaktır.


Anahtar Kelimeler: Toplum Sözleşmesi, Doğa Durumu, İnsan Doğası, Korku, Siyasal Antropoloji.

Korku filmleri giderek pornolaşıyor. Çünkü yönetmenler insanî korku ile hayvanî korkuları ayırd edemiyorlar. Bir başka deyişle korku hissi ile korkulan şeylerbirbirine karışmış. Testereli sapıklar, kesik başlar, gıcırdayan kapılar ve istemediğiniz kadar hemoglobin. Sinema lisanındaki tektipleşme ve üretim kalitesindeki düşüş daha ne kadar sürecek? Sonunda bir uyanık mezbahalara webcam yerleştirecek ve seyircisiz (=müşterisiz) kalan korku filmi endüstrisi çökecek.

Popülizmin farklı yansımaları doğrultusunda Türkiye’nin katkısını göz ardı etmek istemeyen bu çalışma popülist söylemde korkunun Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) tarafından nasıl üretildiğini 2017 yılında gerçekleşen referandum dönemine odaklanarak açıklamayı amaçlamaktadır. Seçim/referandum kampanyaları rekabet ortamını kızıştırmakla beraber adayların söylemini de belirginleştirmektedir. Seçim dönemlerinde her zamankinden daha fazla halkın kaderini ve çıkarlarını ele alan siyasi liderler, kampanyaları süresince rakiplerini geride bırakarak seçimden başarılı çıkmak amacıyla seçmenlerine vaatlerini anlatırken, bir yandan da halkın karşısındaki “suçluları” deneyimler ışığında tanımlamaktadırlar. Özellikle toplumda ayrışmanın boyutunu arttıran deneyimlerden sonra seçim kampanyaları bu anlamda daha da değerli hale gelmektedir. Dolayısıyla seçim konuşmaları aracılığıyla üretilen popülist anlatıları ve temaları gözlemlemek mümkün olmaktadır. Bu nedenle çalışma dönemin Başbakanı Binali Yıldırım’ın referandum kampanyasında halkla buluştuğu Mart – Nisan aylarındaki miting konuşmalarını ele alınarak Nvivo ile kodlamıştır
Çalışmanın ilk kısmında popülizm ve korku arasındaki ilişki ortaya konulmakta, bulgular kısmında ise Yıldırım’ın konuşmaları aracılığıyla popülist söylemde korkunun nasıl üretildiği Türkiye örneği ile açıklanmaktadır

Öz Felsefe, psikoloji, sosyoloji, antropoloji ve edebiyat gibi farklı disiplinlerin ortak konusu olan kaygı ve korku insanın temel duyguları arasında yer alır. Kaygı, kişinin kendi benliğinde veya içinde yaşadığı toplumsal çevrede varlığını tehdit eden bir uyaranla karşılaştığında hissettiği bir duygudur. Korku ise algılanan tehlike karşısında bireyin kendini savunma amaçlı gösterdiği tepkidir. Bu kavramlar her ne kadar birbirinin yerine kullanılsa da bunların farklı anlamlara sahip olduğunu söylemek mümkündür. Korkuyu kaygıdan ayıran fark, tehdit olarak algılanan veya tehlike olarak görülen bir şeyin varlığıdır. Yani korkuya neden olan şey belliyken, kaygının kaynağı belirsizdir. Sabahattin Ali genellikle hikâyelerinde farklı nedenlere bağlı olarak kaygı duyan bireyin yaşadığı korkuları anlatır. Kaleme aldığı hikâyeleriyle bireyin kaygılı yaşamını eserlerinde odak noktası haline getiren yazar, karakterlerin bazı durum ve olaylar karşısındaki korku dolu anlarını gözler önüne serer. Bu çalışmanın amacı, kaygı ve korku perspektifinden Sabahattin Ali'nin hikâyelerini incelemektir. Araştırma konusu olan hikâyelerde, kaygılanan bireyin korkuya kapılmasına neden olan unsurların yalnızlık, çaresizlik, ölüm, hastalık ve belirsizlik olduğu sonucuna varılmıştır. Abstract Anxiety and fear, which are common topics of different disciplines such as philosophy, psychology, sociology, anthropology and literature, are among the basic emotions of human being. Anxiety is an emotion that a person feels when she/he encounters a stimulus that threatens her/his existence in her/his own self or in the social environment in which she/he lives. Fear is the reaction of the individual to defend herself/himself in the face of perceived danger. Although these terms are being used interchangeably, it is possible to say that they have different meanings. The difference that distinguishes fear from anxiety is the presence of something that is perceived as a threat or viewed as a danger. So, while the cause of fear is obvious, the source of anxiety is uncertain. In his stories, Sabahattin Ali generally tells about the fears of the individual who is anxious for different reasons. The author, who focuses on the individual's anxious life in his stories, reveals the fearful moments of the characters in the face of certain situations and events.

İçinizde birden fazla kişi varmış gibi gelmiyor mu size de? Birinin istediğini öteki reddediyor. Rejime başlıyorsunuz, sonra gece kalkıp buz dolabındaki pastayı yutuveriyorsunuz. Işığı açmıyoruz çoğumuz çünkü  bu tıkınma harekâtını yaparken kendimize bile görünmek istemiyoruz! Ardından bitmeyen pişmanlıklar ve suçluluk duygusu.
Twitter’da bir mesaj gördüm: “Gönül ister ki; gönül herşeyi istemesin” Hilal Hanım’a ait olan bu cümle insan fıtratındaki çoklu altyapıyı ne de güzel ifade etmiş. Sigmund Freud olsaydı bu kadar veciz ifade edemezdi. Belki  şöyle derdi: “üst-benim ister ki egom, alt-bilincimin her dediğini yapmasın!”

One of the benefits of preschool education. Fear is part of human life, but the origin of some obsessive fears is attributed to childhood. It can be said that the situations that cause childhood obsessions and fears over time. The aim of this study is to examine the fears of five drivers who continue preschool education according to their illustrated and verbal expressions. Changes here were asked to answer the questions "What are the fears of five-sight preschool reviews? Is there a significant relationship between their fears and their gender?"The study was made with phenomenology (phenomenology) pattern. The data of the study were collected from Istanbul, Van, Diyarbakır, Ağrı and Batman provinces in the fall semester of the 2019-2020 1 academic year. The study group consists of 34 girls and 33 boys from six different preschool classes. The data of the study consist of pictures drawn by children and interviews with children. The findings of the research were analyzed with the content analysis method. Accordingly, nine different themes have been created. The most emphasized theme is the animal theme. Apart from the animal theme, respectively; Themes of mass media, physical violence, sudden noises, natural disaster, darkness, police and thieves have emerged. In some themes, there are some differences between the genders of children, but in general, similar fears have been observed. As a result of the research, it was determined that there was fear in all children and the reasons for this were discussed. Some suggestions were made at the end of the research.

ÖZ Korku, popüler kültür içerisinde gittikçe yükselen bir değer haline gelmektedir. Bugün başta ABD olmak üzere, tüm dünyada korku bir çeşit , ticaret sektörü olarak kabul edilir. Amerikalıların korku ticareti olarak nitelendirdikleri kavram, bugün artık, iletişim ağının ve magazin sektörünün bir parçası durumundadır. Hiper güçler; Bir sosyal kontrol mekanizması olarak iletişim sektörü ve sektörün sunucuları olarak korkuyu büyük kentlere göre yaratırlar. Daha fazla okumak, izlemek isteyen kent insanı için korku, sunulan bir eğlence sektörüne dönüştürülür ve sürekli korkuya ilgi duyan bir hedef kitlesi yaratılır. Kaynaklarına doğru inildikçe dilin yarattığı bir tür toplumsal modelle karşılaşırız. Gündemde olanı ortaya koymak ve dikkati çekebilmek için abartılan imgeler, sonuçta geride kalan her şeyi "izleyici", "gözlemleyici" ya da "röntgenci" durumuna sokarak, hipnoz etkisi yaratır. Başkalarını gözlemlemek ve yorumlamak, aynı zamanda benliği gözlemlemenin de aracıdır daima. Gözlemleyen özne de gözlemlenenden daha sabit olmadığından birçok kereler yer değiştirirler ve kurban ile katilin kimliği belirsizleşir. Gözlemci, korkuyu ve paniği kullanarak öznesini yorumlamada gerçekten başarılı olduğu için, her seferinde onu değiştirir. Çalışmada örneklem olarak korku izleği taşıyan haber uygulamalarında, sinema filmlerinde yaratılan panik ve kaosun görsel etkisi üzerinde .durulmuştur.

Çocuklarda hastaneye yatma, tedavi süresi aşamasında; ebeveynlerden ayrılma korkusu, yabancı ortam korkusu, ağrılı işlemlerden korkma, ameliyat ve anestezi korkusu giderilerek, 3-12 yaş aralığındaki çocuklarda dramatize yöntemleri kullanarak  radyolojik çekim uygulamalarında, anestezi invazyon edilmeden, ikincil bir radyasyon alınmamasını ve travma yaşamamasını amaçlayarak, radyoloji servislerinde iş yükünün azalmasını, çocuklarında psikolojik olarak ağır bir travma yaşamaması yanında, radyolojik işlemlerinin kaliteli şekilde çekimlerinin gerçekleştirilmesi hedeflenmiştir.

In this study, the reflections of the production of speculative fear that shape the social life of today are emphasized. Fear is instinctively the source of man's efforts to survive. Fear is a prerequisite for creating a common pattern of behavior in society and instinctively the source of human survival. A society that which shaped by fear, loses its sense of freedom and cannot develope confidence. This situation occurs within the framework of the rules of society. Keeping people under control those who want to maintain their power with prohibitive and compelling behavior patterns are as old as human history. Individuals communicates with the society in which he/she lives through tradition and custom which produced behavioral patterns that a society must comply with. Man cannot go beyond these rules and sanctions, otherwise he/she experiences fear of exclusion. In this study is the concept of class inequality, capital order that feeds the feelings of anxiety and fear in man; to explain through visual art the different types of fears that have spread throughout the society. In connection with this, a number of works produced in multidisciplinary fields have been examined. It includes the visual reflections of the resulting human behavior in consequence of the normalization of concepts such as strain, exclusion, marginalization, punishment. The focus of the study is resources and materials related to the transformation of visual messages surrounding human.

Bu çalışma, korku türünün ölüme yakınlığından dolayı korkunun yasla ilişkisini analiz etmeyi ve ikinci olarak 21. yüzyıl korku filmlerinin doğrudan yas süreciyle ilgili olduğunu öne süren yeni bir teori önermeyi amaçlamaktadır. Araştırma, yüzyılın en önemli korku filmlerinden bazılarını inceleyen vaka çalışması tasarımını kullanır: Midsommar (Ari Aster, 2019), Hereditary (Ari Aster, 2018), Pet Sematary (Kevin Kölsch ve Dennis Widmyer, 2019), The Woman in Black (James Watkins, 2012) ve The Babadook (Jennifer Kent, 2014). Bu filmler, tür teorisi ve yas çalışmalarının araçları kullanılarak yakından incelenir ve araştırma, Kübler-Ross’un “beş aşamalı yas” kuramına göre yapılandırılır. Bu çalışmanın hedefi, yas üzerine çalışan araştırmacıların eserlerinden beslenerek korku filmlerinin yasla ilgili anlatı ve görsel yaklaşımına taze gözlerle bakmak ve tür çalışmalarının korku türünün daha çok korku hissi üzerinden işlediği teorisine karşı duruş gösteren yeni bir teori ortaya atmaktır.
  Birkaç eserin dışında korku çalışmaları, yas söz konusu olduğunda karışık duygulara sahiptir. Ya türle ilgili eserlerde yastan söz edilmez ya da bilim adamları korku filmlerinde yasın olmadığını savunurlar. Yas dolu korku filmlerindeki son yıllardaki artış göz önüne alındığında, bu ifadeye katılmak zordur. Bu çalışma 21. yüzyılın korku sinemasıyla ilgili olmasına rağmen, korku türünde yasın her zaman mevcut olduğunu söylenebilir.

Uncertainty regarding the definitive treatment of the coronavirus (Covid-19) epidemic, which has affected the whole world, still continues. The reasons such as the instant increase in the rate of cases and deaths, the fact that the news about the epidemic is constantly on the agenda in the press, and the vaccine has not yet been found worries everyone. In some individuals, this situation can exceed the anxiety level and turn into fear. In this study; the fear levels of individuals regarding the coronavirus epidemic were examined according to some variables. The research was conducted with 568 volunteers, 369 of whom women and 199 of whom men living in the province of Çorum. The data of the research were collected through the demographic characteristics information form and the "Fear of COVID-19 Scale (FCV-19S)". Cronbach Alpha reliability coefficient of the Coronavirus (Covid-19) Fear Scale was calculated as .89. As a result of the study, it was found that the mean of the general score obtained from the Coronavirus (Covid-19) Fear scale was close to the average (X̄=2.42). It was determined that the coronavirus fear mean scores of the sample group differed significantly according to the variables of gender, age and marital status. No significant difference was found in the mean scores for fear of coronavirus, according to the variables of education level and chronic illness.
Keywords: Covid-19, Fear, Depression, Stress, Anxiety, Pandemia

Korku, insanlık tarihinin başlangıcından beri her insanın sahip olduğu en güçlü duygulardan birisidir. İnsanı yaşamı boyunca terketmeyecek doğal bir dürtüdür. İnsanın acziyetini ortaya koyan gerçeklerden bir tanesidir. Kur’ân’ın bize bildirdiği Allah korkusu, insanı Yaratıcı’sından kaçırmaz ve uzaklaştırmaz. Aksine insanı O’na yaklaştırır ve bağlar. Kur’an; hem dînî, hem de dünyevî korkulardan söz eder. Dînî korku türleri; Allah korkusu, kıyâmet günü korkusu, cehennem korkusu, şeytan korkusu, isyâna düşme korkusu, amellerin iptali korkusu ve hidâyetten sapma korkusudur. Dünyevî korku türleri ise; ölüm korkusu, fakirlik korkusu, can ve malın azaltılması korkusu, dünyevî çıkar korkusu, düşman korkusu, zâlim beşer korkusu, endişe anlamında korku, uyarı tarzında korkutma, dünyevîleşme korkusu ve kınayanın kınamasından korkmadır. Kur’ân, korku ve ümit arasındaki dengenin önemine dikkat çeker. Bu açıdan ümit, korku duygusunu dengeleyen bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Korku hali, insanı korkudan nasıl kurtulacağına dair düşünmeye sevk eder. Bu psikolojiye sahip bir kişi, doğal olarak Allah’a yönelecek, O’na yakınlaşacak ve O’nun merhametine sığınacaktır. Bu çalışmada Kur’ân’da geçen havf’ın sözlük ve ıstılâhî anlamına kısaca değinilecek, ulemânın havf hakkındaki görüşlerine yer verilecek ve tek başına çalışılmayan Kur’ân’da geçen korku türleri ele alınacaktır. Çalışmanın amacı, korkunun tüm yönleriyle anlaşılmasına katkı sunmaktır.